صورت‌گرایی پسانیوتنی پارامتری

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو

الگو:نسبیت عام صورت‌گرایی پسانیوتنی الگو:انگلیسی ابزاری محاسباتی است که معادلات (غیرخطی) گرانش اینشتین را بر حسب پایین‌ترین مرتبه مشتقات از قانون جهانی گرانش نیوتن بیان می‌کند. بدین طریق می‌توان تقریبی از معادلات اینشتین را برای میدانهای ضعیف به دست آورد. برای افزایش دقت می‌توان عبارتهای مرتبه بالاتررا افزود اما در مورد میدانهای قوی ترجیح برآن است که معادلات کامل با روش‌های عددی حل شوند. برخی از این تقریبهای پسانیوتنی بسط‌هایی از یک پارامتر کوچک هستند، که برابر با نسبت سرعت ماده تشکیل دهنده میدان گرانش به سرعت نور می‌باشد. در این مورد بهتر است آن را سرعت گرانش بنامیم.

صورت‌گرایی پسا-نیوتنی پارامتری الگو:انگلیسی یا به اختصار صورت‌گرایی پی‌پی‌ان الگو:انگلیسی، نیز نسخه‌ای از این روش فرمولبندی است که صریحاً جزئیات پارامترهایی را بیان می‌کند که در آن‌ها نظریه گرانش نسبیت عام با گرانش نیوتنی تفاوت دارند. از این روش به عنوان ابزاری برای مقایسه گرانش اینشتینی و نیوتنی در محدوده میدان‌های ضعیف ایجاد شده توسط اجسام در حال حرکت با سرعت‌های کند نسبت به سرعت نور، استفاده می‌شود. به‌طور کلی صورت گرایی پی پی ان را می‌توان در مورد همه نظریه‌های متریکی گرانش که در همه آن‌ها اجسام از اصل هم‌ارزی اینشتین پیروی می‌کنند، به کار برد. در صورت گرایی پی پی ان، سرعت نور ثابت است و همچنین پنداشته می‌شود که تانسور متریک همواره متقارن است.

تاریخچه

نخستین پارامتری‌سازی‌های صورت‌گرایی پست‌نیوتنی توسط آرتور استنلی ادینگتون در سال ۱۹۲۲ انجام شد. این پارامترها تنها با میدان گرانش خلأ در اطراف یک جسم کروی منزوی سر و کار داشتند. دکتر کن نوردوت(۱۹۶۸و۱۹۶۹) آن را گسترش داد تا شامل هفت پارامتر باشد.

نمادگذاری بتا-دلتا

ده پارامتر پسا-نیوتنی به‌طور کامل رفتار میدان ضعیف نظریه را مشخص می‌نمایند. صورت گرایی ابزار با ارزشی در آزمونهای نسبیت عام بوده‌است. در نمادگذاریهای (Will (1971), Ni (1972 و(Misner et al. (1973 مقادیر زیر موجود است.

γ چه میزان خمش در فضازمان gij با یک واحد جرم سکون ایجاد می‌شود؟
β چه میزان غیرخطی بودن درقانون برهم نهی برای گرانش g00 وجود دارد؟
β1 یک واحد انرژی جنبشی 12ρ0v2 چه اندازه گرانش تولید می‌کند؟
β2 یک واحد انرژی پتانسیل گرانشی ρ0/U چه اندازه گرانش تولید می‌کند؟
β3 یک واحد انرژی داخلی ρ0Π چه اندازه گرانش تولید می‌کند؟
β4 یک واحد فشار p چه اندازه گرانش تولید می‌کند؟
ζ تفاوت بین انرژی جنبشی شعاعی و عرضی در گرانش
η تفاوت بین تنش شعاعی و عرضی در گرانش
Δ1 یک واحد تکانه ρ0v چه اندازه کشش چارچوبهای لخت g0j ایجاد می‌کند؟
Δ2 تفاوت بین تکانه شعاعی و عرضی در کشش چارچوبهای لخت

gμν تانسور متریک متقارن ۴ در ۴ و نمایه‌های i و j که از ۱ تا ۳ تغییر می‌کنند.

در نظریه اینشتین مقادیر این پارامترها به گونه‌ای انتخاب می‌شوند که: (۱) با قانون گرانش نیوتن در حد سرعت‌ها و وقتی جرم به صفر میل می‌کند سازگار باشد، (۲) پایستگی جرم، انرژی، تکانه و تکانه زاویه‌ای حفظ شود، و (۳) معادلات از چارچوب مرجع استقلال پیدا کنند. در این نمادگذاری، نسبیت عام دارای پارامترهای پی پی ان γ=β=β1=β2=β3=β4=Δ1=Δ2=1 و ζ=η=0 است.

نمادگذاری آلفا-زتا

در نمادگذاری جدیدتر (Will & Nordtvedt (1972 و (Will (1981, 1993, 2006 از مجموعه متفاوتی از ده پارامتر پی پی ان استفاده شده‌است.

γ=γ
β=β
α1=7Δ1+Δ24γ4
α2=Δ2+ζ1
α3=4β12γ2ζ
ζ1=ζ
ζ2=2β+2β23γ1
ζ3=β31
ζ4=β4γ
ξ از 3η=12β3γ9+10ξ3α1+2α22ζ1ζ2 محاسبه می‌شود.

مفهوم این پارامترها این است که α1، α2 و α3 اندازه تأثیرات چارچوب برتر را اندازه می‌گیرند.ζ1، ζ2، ζ3، ζ4 و α3 شکست پایستگی انرژی، تکانه و تکانه زاویه‌ای را اندازه‌گیری می‌کنند.

در این نمادگذاری پارامترهای پی پی ان نسبیت عام عبارتند از:

γ=β=1 and α1=α2=α3=ζ1=ζ2=ζ3=ζ4=ξ=0

رابطه ریاضی بین متریک، پتانسیل‌های متریک و پارامترهای پی پی ان برای این نمادگذاری به قرار زیر است:

g00=1+2U2βU22ξΦW+(2γ+2+α3+ζ12ξ)Φ1+2(3γ2β+1+ζ2+ξ)Φ2 +2(1+ζ3)Φ3+2(3γ+3ζ42ξ)Φ4(ζ12ξ)A(α1α2α3)w2U α2wiwjUij+(2α3α1)wiVi+O(ϵ3)
g0i=12(4γ+3+α1α2+ζ12ξ)Vi12(1+α2ζ1+2ξ)Wi12(α12α2)wiUα2wjUij+O(ϵ52)
gij=(1+2γU)δij+O(ϵ2)

که در آن نمایه‌های تکرار شده جمع زده شده‌اند. ϵ در مرتبه پتانسیل‌هایی چون U، مجذور بزرگی سرعت‌های مختصاتی ماده و غیره، می‌باشد. wi بردار سرعت دستگاه مختصات پی پی ان نسبت به میانگین چارچوب سکون جهان است.w2=wiwjδij مربع بزرگی این سرعت است. δij=1 اگر و تنها اگر i=j، در غیر این صورت 0 خواهد بود.

ده پتانسیل متریکی وجود دارد، U، Uij، ΦW، A، Φ1، Φ2، Φ3، Φ4، Vi و Wi. یکی به ازای هر پارامتر تا وجود پاسخ یکتا را تضمین کنند. دستگاه‌های معادلات خطی ده معادله-ده مجهول با معکوس کردن یک ماتریس ۱۰x۱۰ حل می‌شود. این پتانسیل‌های متریکی به شکلهایی مانند زیر هستند:

U=ρ0|𝐱𝐱|d3x

که به سادگی روش دیگری برای نوشتن پتانسیل گرانشی نیوتنی است.

سیاهه کاملی از پتانسیل‌های متریکی در (Misner et al. (1973 و (Will (1981, 1993, 2006 و بسیاری جاهای دیگر می‌توان یافت.

دقت در آزمونهای تجربی

کران‌های پارامترهای پی پی ان (Will (2006

پارامتر کران اثرها آزمایش
γ1 2.3 x 105 تأخیر زمانی، شکست نور ردیابی کاسینی
β1 3 x 103 جابجایی حضیض خورشیدی جابجایی حضیض خورشیدی
β1 2.3 x 104 اثر توردوت با فرض ηN=4βγ3 اثر نوردوت
ξ 0.001 حرکات کشندی زمین داده‌های گرانی سنج
α1 104 قطبش مدار آزمایش محدوده بندی لیزری قمری
α2 4 x 107 حرکت تقدیمی اسپین هماهنگی محور خورشید با دائرةالبروج
α3 4 x 1020 خود-شتاب آمار اسپین-پایین تپ اختر
ηN 9 x 104 اثر نوردوت محدوده بندی لیزری قمری
ζ1 0.02 - کران‌های پی پی ان ترکیب شده
ζ2 4 x 105 شتاب تپ اختر دوتایی پی‌اس‌آر بی۱۹۱۳+۱۶
ζ3 108 قانون سوم نیوتن شتاب قمری
ζ4 0.006 - آزمایش کروزر

† Will, C.M. , Is momentum conserved? A test in the binary system PSR 1913 + 16, Astrophysical Journal, Part 2 - Letters, vol. 393, no. 2, July 10, 1992, p. L59-L61.

‡ بر پایه 6ζ4=3α3+2ζ13ζ3 از Will (1976, 2006). از لحاظ نظری ممکن است که یک نظریه گرانشی جایگزین از این کران بگذرد، که در آن صورت |ζ4|<0.4 از (Ni (1972.

منابع

الگو:پانویس الگو:چپ‌چین

  • Eddington, A. S. (1922) The Mathematical Theory of Relativity, Cambridge University Press.
  • Misner, C. W. , Thorne, K. S. & Wheeler, J. A. (1973) Gravitation, W. H. Freeman and Co.
  • Nordtvedt Jr, K. (1968) Equivalence principle for massive bodies II: Theory, Phys. Rev. 169, 1017-1025.
  • Nordtvedt Jr, K. (1969) Equivalence principle for massive bodies including rotational energy and radiation pressure, Phys. Rev. 180, 1293-1298.
  • Will, C. M. (1971) Theoretical frameworks for testing relativistic gravity II: Parameterized post-Newtonian hydrodynamics and the Nordtvedt effect, Astrophys. J. 163, 611-628.
  • Will, C. M. (1976) Active mass in relativistic gravity: Theoretical interpretation of the Kreuzer experiment, Astrophys. J. ، 204, 224-234.
  • Will, C. M. (1981, 1993) Theory and Experiment in Gravitational Physics, Cambridge University Press. الگو:ISBN.
  • Will, C. M. ، (2006) The Confrontation between General Relativity and Experiment, https://web.archive.org/web/20070613073754/http://relativity.livingreviews.org/Articles/lrr-2006-3/
  • Will, C. M. , and Nordtvedt Jr. , K (1972) Conservation laws and preferred frames in relativistic gravity I, The Astrophysical Journal 177, 757.

الگو:پایان چپ‌چین الگو:نسبیت الگو:آیزاک نیوتن