قانون گاز آرمانی
{{#invoke:Sidebar |collapsible
| bodyclass = plainlist
| titlestyle = padding-bottom:0.3em;border-bottom:1px solid #aaa;
| title = ترمودینامیک
| imagestyle = display:block;margin:0.3em 0 0.4em;
| image =
| caption = موتور گرمایی کلاسیک کارنو
| listtitlestyle = background:#ddf;text-align:center;
| expanded =
| list1name = branches | list1title = شاخهها | list1 = الگو:فهرست یکدست
| list2name = laws | list2title = قوانین | list2 = الگو:فهرست یکدست
| list3name = systems | list3title = سامانهها | list3 =
الگو:Sidebar
| list4name = sysprop | list4title = خواص ترمودینامیکی
| list4 =
الگو:Sidebar
| list5name = material | list5title = خواص مواد | list5 =
| list6name = equations | list6title = معادلات | list6 = الگو:فهرست یکدست
| list7name = potentials | list7title = پتانسیلها | list7 = الگو:فهرست یکدست
الگو:پایان فهرست یکدست الگو:فهرست ناگلولهای
| list8name = تاریخچه/فرهنگ | list8title = الگو:Hlist | list8 =
الگو:Sidebar
| list9name = scientists | list9title = دانشمندان | list9 = الگو:فهرست یکدست
- دانیل برنولی
- لودویگ بولتسمان
- نیکلا سعدی کارنو
- بنوآ پل امیل کلاپیرون
- رودلف کلاوزیوس
- کنستانتین کاراتئودوری
- پییر دوهم
- جوسایا ویلارد گیبس
- هرمان فون هلمهولتز
- جیمز جول
- جیمز کلرک ماکسول
- یولیوس روبرت فون مایر
- لارس اونزاگر
- ویلیام جان مککورن رانکین
- جان اسمیتون
- گئورگ اشتال
- بنجامین تامسون
- ویلیام تامسون
- یوهان دیدریک وان در والس
- جان جیمز واترستون
الگو:پایان فهرست یکدست | list10name = Other | list10title = سایر | list10 =
| below =
}}

قانون گاز آرمانی الگو:انگلیسی یک معادله حالت است که بیانگر رفتار یک گاز فرضی به نام گاز ایدهآل است. این قانون بهطور تقریبی رفتار بسیاری از گازها را پیشبینی میکند. این قانون نخستین بار در سال ۱۸۳۴ توسط کلاپیرون و از ترکیب دو قانون شارل و بویل ارائه گردید.[۱][۲][۳]
قانون گاز ایدهآل معمولاً به شکل معمول زیر نشان داده میشود:
که در آن P فشار مطلق گاز، V حجم گاز، n مقدار ماده گاز (به واحد مول)، T دمای مطلق گاز و R ثابت عمومی گازها است.
جستارهای وابسته
منابع
الگو:پانویس الگو:مفاهیم مول الگو:پزشکی غواصی، فیزیولوژی و فیزیک الگو:علوم غواصی