ثابت‌های فایگنباوم

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ثابت فایگنباوم δ بیانگر حد نسبت فاصله بین نمودار دوشاخگی متوالی در Li / Li+1 است

در ریاضیات، به‌طور خاص نظریه دوشاخگی، ثابت‌های فایگنباوم الگو:به انگلیسی دو ثابت ریاضی هستند که هر دو نسبت‌ها را در نمودار دوشاخگی برای یک نگاشت غیرخطی بیان می‌کنند. نام آن‌ها از فیزیکدان میچل جی. فایگنباوم گرفته شده‌است.

تاریخ

فایگنباوم در ابتدا ثابت اول را به دوشاخگی‌ها با مضاعف‌سازی-تناوب در نگاشت لُجستیک مربوط می‌کند، اما همچنین نشان می‌دهد که برای همه نگاشت‌های یک-بُعدی با تنها بیشینه مرتبه دوم ثابت است. در نتیجه این عمومیت، هر سیستم آشوبناکی که با این توصیف مطابقت داشته باشد، با همان سرعت دوشاخه می‌شود. در سال ۱۹۷۵ کشف شد.[۱][۲]

ثابت اول

ثابت اول فایگنباوم نسبت محدود کننده هر فاصله دوشاخگی به بُعدی بین هر مضاعف‌سازی-تناوب، یک نگاشت تک-پارامتری است

xi+1=f(xi),

در این‌جا الگو:ریاضی تابعی است که توسط پارامتر دوشاخگی الگو:ریاضی پارامتری می‌شود.

با این حد بدست می‌آید[۳]

δ=limnan1an2anan1=4.669201609,

که در آن الگو:ریاضیها مقادیر گسسته الگو:ریاضی در تناوب الگو:ریاضیام مضاعف‌سازی هستند.

نام‌ها

  • سرعت دوشاخگی فایگنباوم
  • دلتا

مقدار

شرح

نگاشت‌های غیر-خطی

برای دیدن چگونگی پیدایش این عدد، نگاشت حقیقی یک پارامتری را در نظر بگیرید

f(x)=ax2.

در اینجا الگو:ریاضی پارامتر انشعاب است، الگو:ریاضی متغیر است. مقادیر الگو:ریاضی که تناوب برای آن دوبرابر می‌شود (به عنوان مثال بزرگترین مقدار برای الگو:ریاضی با هیچ مدار تناوب-۲، یا بزرگترین الگو:ریاضی با هیچ مدار تناوب-۴)، الگو:ریاضی ،الگو:ریاضی و غیره هستند. این موارد در زیر آورده شده‌است:[۴]

الگو:Math تناوب پارامتر دوشاخگی (الگو:Math) نسبت الگو:Math
۱ ۲ ۰٫۷۵
۲ ۴ ۱٫۲۵
۳ ۸ الگو:Val ۴٫۲۳۳۷
۴ ۱۶ الگو:Val ۴٫۵۵۱۵
۵ ۳۲ الگو:Val ۴٫۶۴۵۸
۶ ۶۴ الگو:Val ۴٫۶۶۳۹
۷ ۱۲۸ الگو:Val ۴٫۶۶۸۲
۸ ۲۵۶ الگو:Val ۴٫۶۶۸۹

این نسبت در ستون آخر به ثابت اول فایگنباوم همگرا می‌شود. همین عدد برای نگاشت لُجستیک بوجود می‌آید

f(x)=ax(1x)

با پارامتر حقیقی الگو:ریاضی و متغیر الگو:ریاضی. جدول‌بندی مجدد مقادیر دوشاخگی:[۵]

الگو:Math تناوب پارامتر دوشاخگی (الگو:Math) نسبت الگو:Math
۱ ۲ ۳
۲ ۴ الگو:Val
۳ ۸ الگو:Val ۴٫۷۵۱۴
۴ ۱۶ الگو:Val ۴٫۶۵۶۲
۵ ۳۲ الگو:Val ۴٫۶۶۸۳
۶ ۶۴ الگو:Val ۴٫۶۶۸۶
۷ ۱۲۸ الگو:Val ۴٫۶۶۹۲
۸ ۲۵۶ الگو:Val ۴٫۶۶۹۴

فراکتال

خودهمانندی در این مجموعه مندلبرو که با بزرگنمایی در یک ریخت گِرد در حالی که در جهت منفی- الگو:ریاضی قرار دارد، نشان داده شده‌است. مرکز نمایش از (۱٬۰-) تا (۱/۳۱٬۰-) در حالی که چشم‌انداز از ۰٫۵ × ۰٫۵ تا ۰٫۱۲ × ۰٫۱۲ برای تقریبی نسبت فایگنباوم بزرگ‌نمایی می‌شود.

در مورد مجموعه مندلبرو برای چندجمله‌ای درجه دوم مختط

f(z)=z2+c

ثابت فایگنباوم نسبت بین قطر دایره‌های متوالی در محور حقیقی در صفحه مختلط است (به انیمیشن سمت راست مراجعه کنید).

الگو:Math تناوب = الگو:Math پارامتر دوشاخگی (الگو:Math) نسبت=cn1cn2cncn1
۱ ۲ الگو:Val
۲ ۴ الگو:Val
۳ ۸ الگو:Val ۴٫۲۳۳۷
۴ ۱۶ الگو:Val ۴٫۵۵۱۵
۵ ۳۲ الگو:Val ۴٫۶۴۵۸
۶ ۶۴ الگو:Val ۴٫۶۶۳۹
۷ ۱۲۸ الگو:Val ۴٫۶۶۸۲
۸ ۲۵۶ الگو:Val ۴٫۶۶۸۹
۹ ۵۱۲ الگو:Val
۱۰ ۱۰۲۴ الگو:Val
الگو:Math الگو:Val

ثابت دوم

ثابت فایگنباوم دوم یا ثابت آلفایِ فایگنباوم الگو:OEIS،

α=2.502907875095892822283902873218...,

نسبت بین عرض یک شاخک و عرض یکی از دو زیرشاخک‌های آن است (به استثنای شاخک نزدیک به تاخورده). هنگامی که نسبت بین زیرشاخک پایین و عرض شاخک اندازه‌گیری می‌شود، علامت منفی به الگو:Math اعمال می‌شود.[۶]

این اعداد برای دسته بزرگی از سیستم‌های دینامیکی (به عنوان مثال، شیرهای چکه‌کننده تا رشد جمعیت) اعمال می‌شوند.[۶]

یک تقریب منطقی ساده (۱۳/۱۱) * (۱۷/۱۱) * (۳۷/۲۷) است.

خواص

اعتقاد بر این است که هر دو عدد اعداد متعالی هستند، اگرچه ثابت نشده‌است که چنین هستند.[۷] همچنین هیچ اثبات شناخته شده‌ای مبنی بر غیر منطقی بودن هر یک از ثابت‌ها وجود ندارد.

اولین اثبات جهانشمولی بودن ثابتات فیگنباوم که توسط اسکار لانفورد در سال ۱۹۸۲ انجام شد[۸] (با تصحیح اندکی توسط ژان پیر اکمان و پیتر ویتوِر از دانشگاه ژنو در سال ۱۹۸۷[۹]) با کمک رایانه انجام شد. با گذشت سال‌ها، روش‌های غیر-عددی برای قسمت‌های مختلف اثبات کشف شد و به میخائیل لیوبیچ در ارائهٔ اولین اثبات کامل غیر-عددی کمک کرد.[۱۰]

جستارهای وابسته

یادداشت

الگو:پانویس

منابع

الگو:چپ‌چین

الگو:پایان چپ‌چین

پیوند به بیرون

الگو:چپ‌چین

الگو:OEIS el
الگو:OEIS el

الگو:پایان چپ‌چین

  1. Feigenbaum, M. J. (1976) "Universality in complex discrete dynamics", Los Alamos Theoretical Division Annual Report 1975-1976
  2. Chaos: An Introduction to Dynamical Systems, K.T. Alligood, T.D. Sauer, J.A. Yorke, Springer, 1996, الگو:شابک
  3. Non-Linear Ordinary Differential Equations: Introduction for Scientists and Engineers (4th Edition), D. W. Jordan, P. Smith, Oxford University Press, 2007, الگو:شابک.
  4. Alligood, p. 503.
  5. Alligood, p. 504.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Nonlinear Dynamics and Chaos, Steven H. Strogatz, Studies in Nonlinearity ,Perseus Books Publishing, 1994, الگو:شابک خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «NonlinearDynamics» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است
  7. الگو:Cite thesis
  8. الگو:Cite journal
  9. الگو:Cite journal
  10. الگو:Cite journal