پیش‌نویس:انتشار

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آهنگرها آهن را زمانی کار می کنند که به اندازه کافی داغ باشد تا تشعشعات حرارتی به وضوح قابل مشاهده باشد.

قابلیت انتشار سطح یک ماده، اثربخشی آن در انتشار انرژی به عنوان تشعشع حرارتی است. تشعشعات حرارتی تابش الکترومغناطیسی است که معمولاً شامل تابش مرئی (نور) و اشعه مادون قرمز است که برای چشم انسان قابل مشاهده نمیباشد . بخشی از تابش حرارتی اجسام بسیار داغ (طبق عکس بالا) به راحتی با چشم قابل مشاهده است.

قابلیت گسیل یک سطح به ترکیب شیمیایی و ساختار هندسی آن بستگی دارد. از نظر کمی، نسبت تابش حرارتی از یک سطح به انتشار از یک سطح سیاه ایده آل در همان دمایی میباشد که توسط قانون استفن - بولتزمن ارائه شده است. (مقایسه با قانون پلانک اگر به طول موج های خاصی از تابش حرارتی توجه داشته باشید مشخص است.) نسبت از 0 تا 1 متغیر است.

سطح یک جسم کاملا سیاه (با تابش 1) گسیل حرارتی با سرعت تقریب 448 وات بر متر مربع (W/m الگو:بالانویس ) در دمای اتاق الگو:Convert گسیل می کند. .

اشیاء عموماً دارای تابش کمتر از 1.0 هستند و تشعشعات را با نرخ های مشابه کمتری گسیل می کنند.

با این اوصاف ، ذرات در مقیاس طول موج و زیرموج، فرامواد ، و سایر نانوساختارها [۱] امکان دارد انتشار بیش از یک داشته باشند.

کاربردهای عملی

انتشار در زمینه های مختلف مهم است:

پنجره های عایق
سطوح گرم معمولاً مستقیماً توسط هوا خنک می شوند، اما با انتشار تشعشعات حرارتی خود را نیز خنک می کنند. این مکانیسم خنک‌کننده دوم برای پنجره‌های شیشه‌ای ساده که دارای انتشار نزدیک به حداکثر مقدار ممکن 1.0 هستند، حائز اهمیت است. "پنجره های Low-E" با پوشش های شفاف کم تابش تشعشعات حرارتی کمتری نسبت به پنجره های معمولی منتشر می کنند. در زمستان، این پوشش‌ها می‌توانند سرعت از دست دادن گرما را در مقایسه با پنجره‌های شیشه‌ای بدون روکش به نصف تقلیل دهند.
سیستم گرمایش آب خورشیدی بر اساس کلکتورهای لوله شیشه ای تخلیه شده . نور خورشید در داخل هر لوله توسط یک سطح انتخابی جذب می شود. سطح نور خورشید را تقریباً به طور کامل جذب می کند، اما تابش حرارتی کمی دارد به طوری که گرمای بسیار کمی را از دست می دهد. سطوح سیاه معمولی نیز نور خورشید را به طور موثر جذب می کنند، اما تشعشعات گرمایی زیادی ساطع می کنند.
کلکتورهای حرارتی خورشیدی
به طور مشابه، کلکتورهای حرارتی خورشیدی با انتشار تشعشعات حرارتی، گرما را از دست می دهند. کلکتورهای خورشیدی پیشرفته سطوح انتخابی را در خود جای داده اند که تابش بسیار کمی دارند. این کلکتورها مقدار بسیار کمی از انرژی خورشیدی را از طریق انتشار تشعشعات حرارتی هدر می دهند.
محافظت حرارتی
برای محافظت از سازه ها در برابر دمای بالای سطح، مانند فضاپیماهای قابل استفاده مجدد یا هواپیماهای مافوق صوت ، پوشش های با انتشار بالا (HECs)، با مقادیر انتشار نزدیک به 0.9، بر روی سطح سرامیک های عایق اعمال می شود. [۲] این امر خنک کننده تشعشعی و محافظت از ساختار زیرین را تسهیل می کند و جایگزینی برای پوشش های فرسایشی است که در کپسول های یک بار مصرف مجدد استفاده می شود.
خنک کننده تابشی غیرفعال در طول روز
خنک کننده های تشعشعی غیرفعال در روز از دمای بسیار سرد فضای بیرونی (~2.7 K) برای انتشار گرما و کاهش دمای محیط در حالی که نیاز به ورودی انرژی صفر دارند، استفاده می کنند. [۳] این سطوح جذب تابش خورشیدی را به حداقل می‌رسانند تا گرما را کاهش دهند تا انتشار تشعشعات حرارتی LWIR را به حداکثر برسانند. [۴] به عنوان راه حلی برای گرم شدن کره زمین پیشنهاد شده است. [۵]
دمای سیاره ای
سیارات کلکتورهای حرارتی خورشیدی در مقیاس بزرگ هستند. دمای سطح یک سیاره با تعادل بین گرمای جذب شده توسط سیاره از نور خورشید، گرمای ساطع شده از هسته آن و تشعشعات حرارتی منتشر شده به فضا تعیین می شود. انتشار یک سیاره بر اساس ماهیت سطح و جو آن تعیین می شود. [۶]
به دلیل تفاوت در انتشار، این تصویر مادون قرمز از یک آبجو سرد، مقادیر بسیار متفاوت (و نادرست) دما را بسته به ماده سطح نشان می دهد. بازتاب ها (مانند انتهای خالی قوطی و میز) اندازه گیری دقیق سطوح بازتابنده را غیرممکن می کند.

اندازه گیری دما

پیرومترها و دوربین‌های مادون قرمز ابزاری هستند که برای اندازه‌گیری دمای یک جسم با استفاده از تابش حرارتی آن استفاده می‌شوند. هیچ تماس واقعی با جسم مورد نیاز نیست. کالیبراسیون این ابزار شامل تابش سطحی است که اندازه گیری می شود.

تعاریف ریاضی

در عمومی‌ترین شکل، گسیل‌پذیری را می‌توان برای طول موج، جهت و قطبش مشخص کرد.

با این حال، شکل گسیل پذیری که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، قابلیت انتشار کل نیمه کره ای است که گسیل را در طول موج، جهت ها و قطبی شدن ها با توجه به دمای خاص، به عنوان مجموعه ای در نظر می گیرد. الگو:صا

بعضی از اشکال خاص گسیل در زیر توضیح داده شده است.

انتشار نیمکره ای

انتشار نیمکره از یک سطح ، نشان داده شده ε، این عنوان تعریف شده است[۷]

ε=MeMe,

کجا

  • Me آیا خروجی تابشی از اون سطح;
  • Me° خروجی تابشی یک بدن سیاه در همان دمای آن سطح است.

انتشار نیمه کره ای طیف

انتشار نیمه کره طیف در فرکانس و انتشار نیمه کره طیف در طول موج از یک سطح ، نشان داده شده εν و ελ به ترتیب به این عناوین[۷]

εν=Me,νMe,ν,ελ=Me,λMe,λ,

کجا

  • Mای ، طیف است خروجی تابشی در فرکانس اون سطح;
  • Mای ، ° خروجی تابشی طیف در فرکانس یک بدن سیاه در همان دمای آن سطح است;
  • Me ، λ آیا خروجی تابشی طیفی در طول موج آن سطح است ؟ ;
  • Me ، λ° خروجی تابشی طیفی در طول موج یک بدن سیاه در همان دمای آن سطح است.

انتشار جهت

انتشار جهت از یک سطح ، نشان داده شده εΩ، با این عنوان تعریف میشود[۷]

εΩ=Le,ΩLe,Ω,

کجا

  • Le ، Ω آیا تابش از اون سطح;
  • Le ، Ω° تابش یک بدن سیاه در همان دمای آن سطح است.

انتشار طیفی جهت

گسیل جهت طیفی در فرکانس و انتشار طیفی جهت در طول موج از یک سطح ، نشان داده شده εν,Ω و ελ,Ω به ترتیب به این عناوین[۷]

εν,Ω=Le,Ω,νLe,Ω,ν,ελ,Ω=Le,Ω,λLe,Ω,λ,

کجا

  • L e,Ω,ν تابش طیفی در فرکانس آن سطح است.
  • L e,Ω,ν ° تابش طیفی در فرکانس یک جسم سیاه در همان دمای آن سطح است.
  • L e,Ω,λ تابش طیفی در طول موج آن سطح است.
  • L e,Ω,λ ° تابش طیفی در طول موج یک جسم سیاه در همان دمای آن سطح است.

تابش نیمکره ای همچنین می تواند به عنوان میانگین وزنی تابش های طیفی جهت دار بیان کرد که در کتاب های درسی " انتقال حرارت تشعشعی" توضیح داده شده است.

انتشار سطوح مشترک

تابش ε را می توان با استفاده از دستگاه های ساده ای مانند Leslie's cube در ارتباط با آشکارساز تشعشعات حرارتی مانند ترموپیل یا بولومتر اندازه گیری کرد. این دستگاه تابش حرارتی از سطحی را که باید آزمایش شود با تابش حرارتی یک نمونه تقریبا ایده آل و سیاه مقایسه می کند. آشکارساز ها در اصل جاذب های سیاه رنگ با دماسنج های بسیار حساس هستند که افزایش دمای آشکارساز را هنگام قرار گرفتن در معرض تابش حرارتی ثبت می کنند. برای اندازه گیری گسیل دمای اتاق، آشکارساز ها باید تشعشعات حرارتی را به طور کامل در طول موج های مادون قرمز نزدیک به 10× 10-6 متر جذب کنند. نور مرئی دارای محدوده طول موجی در حدود 0.4-0.7× 10-6 متر از بنفش تا قرمز تیره است.

اندازه‌ گیری‌ انتشار برای بسیاری از سطوح در بسیاری از کتاب‌ ها و متون جمع‌آوری شده‌اند. برخی از این موارد در جدول زیر آورده شده است.

عکس های یک آلومینیوم مکعب لزلی. عکس های رنگی با استفاده از دوربین مادون قرمز گرفته می شوند ؛ عکس های سیاه و سفید زیر آن با یک دوربین معمولی گرفته می شوند. تمام چهره های مکعب در همان دمای حدود الگو:Cvt. چهره مکعبی که رنگ آمیزی شده است (رنگ سیاه یا سفید تأثیر ناچیزی دارد) دارای تابش زیادی است که با رنگ مایل به قرمز در عکس مادون قرمز نشان داده می شود. چهره جلا مکعب دارای انتشار کم است که توسط رنگ آبی نشان داده شده است و تصویر منعکس شده از دست گرم روشن است.
مواد انتشار
فویل آلومینیوم 0.03
آلومینیوم, آنودایز شده 0.9[۸]
آلومینیوم ، صاف ، صیقلی 0.04
آلومینیوم ، خشن ، اکسید شده 0.2
آسفالت 0.88
آجر 0.90
بتن، خشن 0.91
مس، صاف شده 0.04
مس، اکسید شده 0.87
شیشه، بدون پوشش صاف 0.95
یخ 0.97-0.99
آهن، صاف شده 0.06
سنگ آهک 0.92
سنگ مرمر، صاف شده 0.89–0.92
لایه گاز نیتروژن یا اکسیژن ، خالص ~0[۹][۱۰]
رنگ ، از جمله سفید 0.9
کاغذ ، سقف یا سفید 0.88–0.86
گچ، خشن 0.89
نقره ای، صاف شده 0.02
نقره ، اکسید شده 0.04
پوست ، انسان 0.97–0.999
برف 0.8–0.9
پلی تترافلوروتیلن (تفلون) 0.85
فلز انتقالی دیسیلیسیدها (به عنوان مثال موسی2 یا WSi2) 0.86–0.93[۲]
پوشش گیاهی 0.92-0.96
آب، خالص 0.96

یادداشت ها:

  1. این گسیل‌ها مجموع انتشارات نیم‌کره‌ای از سطوح هستند.
  2. مقادیر تابش ها برای موادی که از نظر نوری ضخیم هستند اعمال می شود. این بدان معناست که میزان جذب در طول موج های معمولی تابش حرارتی به ضخامت ماده بستگی ندارد. مواد بسیار نازک تابش حرارتی کمتری نسبت به مواد ضخیم تر ساطع می کنند.
  3. بیشتر انتشارات در نمودار بالا در دمای اتاق، الگو:Convert ثبت شده است .

خواص نزدیک به هم

جذب

الگو:اصلی یک رابطه اساسی وجود دارد (قانون تابش حرارتی گوستاو کیرشهوف در سال 1859) که گسیل پذیری یک سطح را با جذب تابش فرودی آن (" absorptivity" یک سطح) برابر می داند. قانون Kirchhoff با توجه به تعاریف جهت طیفی تابش و جذب به شدت قابل اجرا است. این رابطه توضیح می‌دهد که چرا گسیل‌ها نمی‌توانند از 1 تجاوز کنند، زیرا بزرگترین جذب - که مربوط به جذب کامل تمام نور فرودی توسط یک جسم واقعاً سیاه است - نیز 1 است سطوح آینه مانند و فلزی که نور را منعکس می کنند، از آنجایی که نور منعکس شده جذب نمی شود، انتشار کمی دارند. یک سطح نقره صیقلی دارای تابش حدودا 0.02 نزدیک به دمای اتاق است. دوده سیاه تابش حرارتی را به خوبی جذب می کند. تابش آن به اندازه 0.97 است و از این رو دوده تقریبی نسبتاً به یک بدنه سیاه ایده آل میباشد. [۱۱] [۱۲]

به استثنا فلزات عاری و صیقلی، ظاهر یک سطح به چشم راهنمای خوبی برای انتشار نزدیک دمای اتاق نیست. به عنوان نمونه، رنگ سفید نور مرئی را بسیار کمی جذب می کند. با این اوصاف، رنگ در طول موج مادون قرمز 10× 10-6 متر، نور را به خوبی جذب می کند و تابش بالایی دارد. به طور مشابه، آب خالص نور مرئی بسیار کمی را جذب می کند، اما با این وجود، آب یک جاذب مادون قرمز قوی است و انتشار بالایی دارد.

انتشار

تابش (توان گسیلی) مقدار کل انرژی حرارتی ساطع شده در واحد سطح در واحد زمان برای تمام طول موج های ممکن است. تابش یک جسم در یک دمای معین، نسبت کل قدرت انتشار یک جسم به کل قدرت انتشار یک جسم کاملاً سیاه در آن دما است. طبق قانون پلانک ، کل انرژی تابش شده با دما افزایش می یابد در حالی که اوج طیف انتشار به طول موج های کوتاه تری تغییر می کند. انرژی گسیل شده در طول موج های کوتاه تری با دما با سرعت بیشتری افزایش می یابد. به عنوان مثال، یک جسم سیاه ایده آل در تعادل حرارتی در الگو:Convert 97 درصد انرژی خود را در طول موجهای کمتر از الگو:Val ساطع می کندالگو:Val [۲]

اصطلاح انتشار عموماً برای توصیف یک سطح ساده و همگن مانند نقره استفاده می شود. اصطلاح مشابه، گسیل و گسیل حرارتی ، برای توصیف اندازه گیری تابش حرارتی بر روی سطوح پیچیده مانند محصولات عایق استفاده می شود. [۱۳] [۱۴]

اندازه گیری انتشار

انتشار یک سطح را می توان به طور مستقیم و یا غیر مستقیم از انرژی گسیل شده از آن سطح اندازه گیری کرد. در روش رادیومتری مستقیم، انرژی گسیل شده از نمونه مستقیماً با استفاده از طیف‌سنجی مانند طیف‌سنجی فرو سرخ تبدیل فوریه (FTIR) اندازه‌گیری می‌شود. [۱۵] در روش کالریمتری غیرمستقیم، انرژی گسیل شده از نمونه به صورت غیرمستقیم و با استفاده از گرماسنج اندازه گیری می شود. علاوه بر این دو روش مرسوم، تکنیک اندازه گیری انتشار ارزان بر اساس اصل پیرومتری دو رنگ است. [۱۶]

انتشارات سیاره زمین

یک طیف معمولی از کل شار تابش حرارتی خروجی (بالایی) زمین در شرایط آسمان صاف، همانطور که با MODTRAN شبیه سازی شده است. منحنی های پلانک نیز برای طیف وسیعی از دمای زمین نشان داده شده است.

قابلیت انتشار یک سیاره یا سایر جرم های نجومی با ترکیب و ساختار پوست بیرونی آن تعیین می شود. در این زمینه، "سطح" یک سیاره به طور کلی شامل جو نیمه شفاف و سطح غیرگازی آن می شود. انتشار تشعشعی بدست امده به فضا معمولاً به عنوان مکانیسم خنک کننده اولیه برای این اجسام جدا شده عمل می کند. تعادل بین سایر منابع انرژی ورودی به علاوه داخلی در مقابل جریان خروجی دمای سیاره را تنظیم می کند. [۱۷]

برای زمین، دمای پوسته تعادلی نزدیک به نقطه انجماد آب، 50±260 کلوین (50±13 درجه سانتی گراد، 90±8 درجه فارنهایت) است. در نتیجه پرانرژی ترین انتشارات در محدوده 4 تا 50 نانومتر است .میکرومتر طبق قانون پلانک . انتشارات برای اتمسفر و اجزای سطح اغلب به طور جداگانه اندازه‌گیری می‌شوند و در برابر مشاهدات ماهواره‌ای و زمینی و همچنین اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی تأیید می‌شوند. این انتشارات به عنوان پارامترهای ورودی در برخی از مدل‌های هواشناسی و اقلیم‌شناسی عمل می‌کنند.

سطح

انتشارات سطح زمین (ε s ) با استفاده از ابزارهای مبتنی بر ماهواره با مشاهده مستقیم انتشارات حرارتی سطح در نادر از طریق یک پنجره جوی با انسداد کمتر از 8 تا 13 نانومتر استنباط شده است.میکرومتر [۱۸] مقادیر در حدود ε s = 0.65-0.99 است، با کمترین مقادیر معمولاً به بایر ترین مناطق بیابانی محدود می شود. انتشار بیشتر مناطق سطحی به دلیل تأثیر غالب آب، بالای 0.9 است. از جمله اقیانوس ها، پوشش گیاهی خشکی و برف/یخ. برآوردهای متوسط جهانی برای گسیل نیمکره سطح زمین در مجاورت 0.95 = ε s است. [۱۹]

جو

یک طیف معمولی از عبور تابش مادون قرمز از طریق جو زمین. یک "پنجره" بین 8 تا 14 دیده می شود میکرومتر که امکان انتقال مستقیم شدیدترین انتشارات حرارتی از سطح زمین را فراهم می کند. بخش باقیمانده از انرژی بالا آمدن، و همچنین تشعشعات رو به پایین به سطح، تحت جذب و انتشار توسط اجزای مختلف جوی همانطور که نشان داده شده است.

آب همچنین بر انتشار و جذب جوی سیاره به شکل بخار آب غالب است. ابرها، دی‌اکسید کربن و سایر اجزاء کمک‌های قابل‌توجهی می‌کنند، به خصوص در مواردی که شکاف‌هایی در طیف جذب بخار آب وجود دارد. [۲۰] نیتروژن و اکسیژن اجزای اولیه اتمسفر - تعامل کمتری با تابش حرارتی در باند مادون قرمز دارند. [۱۰] اندازه‌گیری مستقیم تابش‌های جوی زمین ( εa ) چالش برانگیزتر از سطوح خشکی است که بخشی از آن به دلیل ساختار چند لایه و پویاتر جو است.

حدود بالا و پایین برای εa مطابق با شرایط محلی شدید و در عین حال واقعی اندازه گیری و محاسبه شده است. در حد بالایی، ساختارهای ابری متراکم کم (متشکل از ذرات معلق مایع/یخ و بخار آب اشباع) پنجره‌های انتقال مادون قرمز را می‌بندند و شرایط بدنه نزدیک به سیاه را با εa ≈1 تسلیم می‌کنند. [۲۱] در حد پایین تر، شرایط آسمان صاف (بدون ابر) بزرگترین باز شدن پنجره های انتقال را افزایش می دهد. غلظت یکنواخت تر long-lived trace greenhouse gases در ترکیب با فشار بخار آب 0.25_20 mbar سپس حداقل مقادیر در محدوده εa = 0.55-0.8 (با ε = 0.35-0.75 برای اتمسفر شبیه سازی شده فقط با بخار آب) بدست می آید. [۲۲] دی اکسید کربن ( الگو:Chem</br> الگو:Chem ) و سایر گاز های گلخانه ای در حدود 0.2 ε= به ε a در زمانی که رطوبت اتمسفر کم است کمک می کنند. [۲۳] محققان همچنین سهم انواع ابرهای مختلف را در جذب و گسیل جوی ارزیابی کرده اند. [۲۴] [۲۵] [۲۶]

این روزها، فرآیندهای دقیق و خواص پیچیده انتقال پرتو از طریق جو با radiation transport codes و پایگاه‌های داده مانند MODTRAN/HITRAN ارزیابی می‌شوند. [۲۲]

برای بسیاری از کاربردهای عملی ممکن است دانستن تمام این مقادیر انتشار به صورت محلی ممکن، مقرون به صرفه یا ضروری نباشد. ممکن است از مقادیر "موثر" یا "حجم" برای یک جو یا کل سیاره استفاده شود. اینها می توانند بر اساس مشاهدات از راه دور (از زمین یا فضای بیرونی) باشند یا با توجه به ساده سازی های مورد استفاده توسط یک مدل خاص تعریف شوند. به عنوان نمونه ، یک مقدار موثر جهانی ε a ≈0.78 از استفاده از یک single-layer-atmosphere energy-balance model برای زمین برآورد شده است. [۲۷]

انتشار موثر به دلیل جو

IPCCیک شار تابش حرارتی خروجی (OLR) 239 (237-242) W m-2 و یک شار تابش حرارتی سطحی (SLR) 398 (395-400) W m-2 را گزارش می دهد، که در آن مقادیر پرانتز نشان دهنده 5 است. -95% فواصل اطمینان تا سال 2015. این مقادیر نشان می دهد که جو (با شامل ابرها) انتشار کلی زمین را نسبت به انتشارات سطحی آن با ضریب 239/398 ≈ 0.60 کاهش می دهد. به عبارت دیگر، انتشارات به فضا توسطOLR=εeffσTse4 جایی کهϵeff≈0.6 تابش موثر زمین است که از فضا مشاهده می شود وTse≡[SLR/σ]1/4289 K (16 °C؛ 61 °F)effective temperature of the surface.[۲۸]الگو:Rp

تاریخ

مفاهیم گسیل‌پذیری و جذب‌پذیری، به‌عنوان ویژگی‌های ماده و تابش، در نوشته‌های اواخر قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم پیر پرووست ، جان لزلی ، بالفور استوارت و دیگران ظاهر شد. [۲۹] در سال 1860، گوستاو کیرشهوف توصیفی ریاضی از رابطه آنها در شرایط تعادل حرارتی (یعنی قانون کیرشوف تابش حرارتی ) منتشر کرد. [۳۰] تا سال 1884 قدرت نشر یک جسم سیاه کامل توسط یوزف استفان با استفاده از اندازه‌گیری‌های تجربی جان تیندال استنباط شد و توسط لودویگ بولتزمن از اصول آماری بنیادی استخراج شد. [۳۱] انتشار، که به عنوان یک عامل تناسب بیشتر با قانون استفن بولتزمن تعریف می‌شود، بنابراین در ارزیابی‌های بعدی رفتار تابشی اجسام خاکستری مورد استفاده قرار گرفت. به عنوان مثال، سوانت آرنیوس تحولات نظری اخیر را در تحقیقات خود در سال 1896 در مورد دمای سطح زمین که از تعادل تابشی سیاره با کل فضا محاسبه شده است، اعمال کرد. [۳۲] در سال 1900، ماکس پلانک به طور تجربی یک قانون تعمیم یافته تابش جسم سیاه را به دست آورد، بنابراین مفاهیم گسیل و جذب در طول موج های جداگانه را روشن کرد. [۳۳]

سایر ضرایب رادیومتری

الگو:Radiometry coefficientsالگو:ضرایب رادیومتریالگو:Radiometry coefficients

همچنین ببینید

منابع

الگو:پانویس

بیشتر خواندن

  • الگو:Cite web An open community-focused website & directory with resources related to spectral emissivity and emittance. On this site, the focus is on available data, references and links to resources related to spectral emissivity as it is measured & used in thermal radiation thermometry and thermography (thermal imaging).
  • الگو:Cite web Resources, Tools and Basic Information for Engineering and Design of Technical Applications. This site offers an extensive list of other material not covered above.
  1. الگو:Cite journal
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ الگو:Cite journal خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «rtps» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است
  3. الگو:Cite journal
  4. الگو:Cite journal
  5. الگو:Cite journal
  6. الگو:Cite web
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ الگو:Cite web خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «ISO_9288-1989» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است
  8. The visible color of an anodized aluminum surface does not strongly affect its emissivity. See الگو:Cite web
  9. الگو:Cite journal
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ الگو:Cite journal خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «hopfner» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است
  11. الگو:Cite web Table of emissivities provided by a company; no source for these data is provided.
  12. الگو:Cite web
  13. الگو:Cite web
  14. الگو:Cite journal
  15. الگو:Cite journal
  16. الگو:Cite journal
  17. الگو:Cite web
  18. الگو:Cite web
  19. الگو:Cite web
  20. الگو:Cite web
  21. الگو:Cite journal
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ الگو:Cite journal خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «hitran» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است
  23. الگو:Cite journal
  24. الگو:Cite web
  25. الگو:Cite journal
  26. الگو:Cite journal
  27. الگو:Cite web
  28. الگو:Cite book
  29. الگو:Cite journal
  30. الگو:Cite journal
  31. الگو:Cite journal
  32. الگو:Cite journal
  33. الگو:Cite journal