معادله مکعبی

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در ریاضیات به معادلات جبری به شکل ax3+bx2+cx+d=0 با فرض a0 معادلهٔ درجهٔ سه گویند. راه‌های متفاوتی برای حل معادلات درجه سه وجود دارد. طبق قضیه آبل-روفینی ریشهٔ تابع‌های جبری تا درجهٔ ۴ (و نه بالاتر) را همواره می‌توان به صورت جبری (یعنی به صورت فرمولی از توابع ساده مانند ریشهٔ دوم و سوم) یافت. همچنین ریشه‌ها را می‌توان به صورت مثلثاتی یافت. روش‌های عددی ریشه‌یابی، مانند روش نیوتن، نیز قابل استفاده هستند.

تاریخچه

.معادلات درجه سوم توسط ریاضی‌دان یونان باستان، دیوفانت شناخته شده بود،[۱] پیش از ریاضی‌دانان بابِل که قادر به حل برخی معادلات درجه سوم بودند[۲] و نیز مصریان باستان. مسئله تضعیف مکعب ساده‌ترین و قدیمی‌ترین معادله درجه سوم مطالعه شده‌است که مصریان باستان حل آن را ناممکن می‌دانستند.[۳] در قرن هفتم، منجم دودمان تانگ وانگ سیائوتونگ (Wang Xiaotong) توانست ۲۵ معادله درجه سوم به صورت x3+px2+qx=N را به دست آورد و حل کند. در ۲۳ تای آن‌ها p,q0 و در دوتای دیگر q=0 بود.[۴] در قرن یازدهم، خیام، ریاضی‌دان و شاعر ایرانی، به پیشرفت گسترده‌ای در نظریه معادلات درجه سوم دست یافت. وی ابتدا در مقاله‌ای که دربارهٔ این معادلات نوشت، بیان کرد که یک معادلهٔ درجه سوم می‌تواند بیش از یک ریشه داشته باشد. وی همچنین به یک جواب هندسی برای دسته‌ای از این معادلات دست یافت.[۵][۶] در کتابی که بعدها نوشت وی معادلات درجه سوم را در حالت کلی طبقه‌بندی کرد و توانست جوابی عمومی با استفاده از مقاطع مخروطی ارائه کند.[۷][۸] در قرن ۱۲ام، یک ریاضی‌دان هندی (بهاسکارا) برای یافتن جواب این معادلات تلاش کرد که البته نتوانست به نتیجه‌ای عمومی دست یابد. در قرن ۱۲ام، شرف‌الدین طوسی ریاضی‌دان ایرانی در کتاب المعادلات این مسئله را بررسی کرد. او ۸ نوع از این معادلات که جواب مثبت داشتند و ۵ نوع که ممکن است جواب مثبت نداشته باشند را بررسی نمود. او از روشی که بعدها به نام روش روفینی-هورنر شناخته شد برای حل عددی این معادلات استفاده کرد. الگو:بخش نیازمند گسترش

ریشه‌های تابع درجه سوم

معادله درجه سوم در حالت کلی به شکل زیر است:

ax3+bx2+cx+d=0

که باید a0. باشد.

نوع ریشه‌ها

با یافتن عبارت

Δ=18abcd4b3d+b2c24ac327a2d2

می‌توان نوع ریشه‌های این معادله را معین کرد:

  • اگر Δ>0 معادله سه ریشهٔ مجزای حقیقی دارد.
  • اگر Δ=0 معادله یک ریشهٔ مضاعف دارد و ریشه‌ها همه حقیقی هستند.
  • اگر Δ<0 معادله یک ریشهٔ حقیقی و دو ریشهٔ مختلط دارد.

فرمول کلی ریشه‌ها

برای معادلهٔ

ax3+bx2+cx+d=0

فرمول کلی ریشه‌ها چنین است:[۹][۱۰]

xk=13a(b + ukC + Δ0ukC) ,k{1,2,3}

که در آن

u1=1 ,u2=1+i32 ,u3=1i32

ریشه‌های واحد (مختلط) هستند و نیز

C=Δ1+Δ124Δ0323.
Δ0=b23ac
Δ1=2b39abc+27a2d
Δ124Δ03=27a2Δ ,

هستند. عبارت Δ نیز در ابتدای این بخش آورده شده‌است.

حل معادله درجه سه به روش مشتق گیری[۱۱]

در این روش ابتدا باید معادله را به فرم استاندارد زیر در آوریم:[۱۱]

x3+ax2+bx+c=0

که در آن، ضریب x3 برابر با یک است و در سمت راست معادله، تنها صفر وجود دارد.

سپس طی مراحل زیر، ریشه های معادله را به دست می آوریم :

1) سمت چپ معادله را y می نامیم و سپس، ریشۀ مشتق دوم y را حساب کرده و آن را xd می نامیم :

y(x)=x3+ax2+bx+c

y(x)=0x=xd

2) xd را در توابع y و y قرار می دهیم و مقادیر yd و y'd را به دست می آوریم :

yd=y(xd),y'd=y(xd)

3) مقادیر v و u را به حساب می کنیم :

v=yd2,u=y'd3

4) سپس با استفاده از فرمول زیر، یکی از ریشه های معادله را به دست می آوریم :

x1=xd+v+v2+u33+vv2+u33

5) پس از محاسبه ریشۀ اول معادله و ساده سازی آن، دو ریشۀ دیگر را با تقسیم معادلۀ اصلی بر ریشۀ اول و حل معادلۀ حاصل، می یابیم :

y(x)(xx1)=0x2,x3

پانویس

الگو:پانویس

منابع

الگو:پانویس

الگو:چندجمله‌ای ها

  1. Van de Waerden, Geometry and Algebra of Ancient Civilizations, chapter 4, Zurich 1983 الگو:ISBN
  2. British Museum BM 85200
  3. الگو:Harvtxt states, "The Egyptians considered the solution impossible, but the Greeks came nearer to a solution."
  4. الگو:Citation
  5. A paper of Omar Khayyam, Scripta Math. 26 (1963), pages 323–337
  6. In الگو:MacTutor one may read This problem in turn led Khayyam to solve the cubic equation x3 + 200x = 20x2 + 2000 and he found a positive root of this cubic by considering the intersection of a rectangular hyperbola and a circle. An approximate numerical solution was then found by interpolation in trigonometric tables. The then in the last assertion is erroneous and should, at least, be replaced by also. The geometric construction was perfectly suitable for Omar Khayyam, as it occurs for solving a problem of geometric construction. At the end of his article he says only that, for this geometrical problem, if approximations are sufficient, then a simpler solution may be obtained by consulting trigonometric tables. Textually: If the seeker is satisfied with an estimate, it is up to him to look into the table of chords of Almagest, or the table of sines and versed sines of Mothmed Observatory. This is followed by a short description of this alternate method (seven lines).
  7. J. J. O'Connor and E. F. Robertson (1999), Omar Khayyam, MacTutor History of Mathematics archive, states, "Khayyam himself seems to have been the first to conceive a general theory of cubic equations."
  8. الگو:Harvtxt states, "Omar Al Hay of Chorassan, about 1079 AD did most to elevate to a method the solution of the algebraic equations by intersecting conics."
  9. الگو:Cite book, Extract of page 179
  10. Output of Maple's function "solve".
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ الگو:یادکرد ژورنال