قضیه ویلسون

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قضیۀ ویلسون الگو:انگلیسی قضیه‌ای در نظریۀ اعداد است که توسط ریاضی‌دان انگلیسی جان ویلسون مطرح شده‌است. این قضیه بیان می‌کند که به ازای هر عدد اول مانند pداریم: (p1)!p1.

تعمیم قضیۀ ویلسون

۱_تعمیم گاوس: کارل فریدریش گاوس ریاضی‌دان آلمانی در سال ۱۸۰۰ میلادی ثابت کرده که برای هر عدد طبیعی m>2، عدد اول p

k=1gcd(k,m)=1mk {1(modm)if m=4,pα,2pα1(modm)otherwise

در اینجا α عددی صحیح و مثبت است.

مثال

(31)!=1×2 =21(mod3)

(51)!=1×2×3×4=241(mod5)

(71)!=1×2×3×4×5×6=7201(mod7)

(111)!=1×2×3×4×5×6×7×8×9×10=36288001(mod11)

(131)!=1×2×3×4×5×6×7×8×9×10×11×12=4790016001(mod13)

اثبات

برهان اول

چون p اول است، پس به ازای هر عدد aکه 1<a<p1، عدد منحصر به فرد bوجود دارد که a×b1(modp) و در ضمن a=b و 1<b<p1. پس می‌توان اعداد 2,3,...,p2 را به زوج‌هایی افراز کرد که حاصل‌ضرب دو عدد هر زوج (جفت) به پیمانۀ pبرابر با 1شود. پس

(p1)!1×2×3...×(p2)×(p1)1×1×1...×1×(p1)1(modp)

کاربردها

تعیین اول بودن عدد

در عمل این الگوریتم برای تعیین اول بودن عدد ناکارآمد است؛ زیرا محاسبه (n1)!modb برای n-های بزرگ، پیچیدگی محاسباتی دارد و الگوریتم‌های سریع‌تری (مثل آزمون تقسیم) برای این کار وجود دارد.

با اعمال قضیۀ ویلسون بر تمام اعداد اول فرد p=2m+1 و مرتب کردن اعداد رابطۀ 12(p1)  1 (modp)، به رابطۀ زیر می‌رسیم.

1(p1)2(p2)m(pm)  1(modp)

و:

1(p1)2(p2)m(pm)  1(1)2(2)m(m)  1(modp)

در نتیجه:

j=1m j2 (1)m+1(modp)

یا:

(m!)2(1)m+1(modp)

و با استفاده از این رابطۀ آخری می‌توان ثابت کرد که (1) برای هر عدد اول فیثاغورسی (به عبارتی اعداد اولی که p41 باشند) باقی‌ماندۀ درجۀ دو quadratic residue به پیمانۀ p است (یعنیp2n1). فرض کنید p=4k+1 است. m را برابر 2k می‌گیریم، سپس با با توجه به رابطۀ ذکر شده نتیجه می‌گیریم که (m!)2 به پیمانۀ p هم‌نهشت با 1- است.

منابع

الگو:پانویس الگو:یادکرد ویکی

الگو:ریاضی-خرد