ریاضیات و هنر

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ریاضیات در هنر: بشقاب مسی آلبرشت دورر که روی آن ملانکولیای یک (مالیخولیا) حکاکی شده، در سال ۱۵۱۴. این اثر ارجاعاتی به ریاضیات دارد مثل پرگار برای هندسه، مربع جادویی و truncated rhombohedron,ترازو و ساعت شنی برای اندازه‌گیری.[۱]
مطالعه یک گلدان به عنوان دوران یک جسم جامد توسط پائولو آچلو. قرن ۱۵

الگو:فهرست محتویات مباحث ریاضی

ریاضیات و هنر از راه‌های متنوعی با هم در ارتباطند. ریاضیات خود به عنوان یک هنر است که با زیبایی برانگیخته شده‌ای توصیف شده‌است. ریاضیات می‌تواند در هنرهایی مانند موسیقی، رقص، نقاشی، معماری، مجسمه‌سازی و پارچه بافی استفاده شود. ریاضیات و هنر یک رابطه تاریخی طولانی دارند. هنرمندان ریاضیات را از قرن ۴ قبل از میلاد استفاده می‌کرده‌اند. زمانی که مجسمه‌ساز یونانی پولی‌کلیتوس الگو:به انگلیسی کنن خود را، براساس نسبت 1:2 برای مرد برهنه ایده‌آل، ساخت. ادعاهای جالبی به صورت مداوم برای استفاده از نسبت طلایی در هنر و معماری باستانی بدون مدرک موثق اراِیه شده‌است. در رنسانس ایتالیایی لوکا پاچیولی (Luca Pacioli) رساله تأثیرگذار خود را به اسم در باب تناسب الهی (الگو:Lang-it) در سال ۱۵۰۹، مصور با حکاکی‌های چوبی لئوناردو داوینچی، در استفاده از نسبت طلایی در هنر نوشت. نقاش ایتالیایی دیگری به نام پیرو دلا فرانچسکو ایده‌های اقلیدس در مورد پرسپکتیو را در رساله‌های خود مانند De Prospectiva Pingendi و همچنین در نقاشیهایش توسعه داد. حکاک آلبرشت دورر در اثر خود به نام ملانکولیا ۱ (Melencolia I) ارجاعات زیادی به ریاضیات داد.

جستارهای وابسته

منابع

الگو:پانویس

پیوند به بیرون

الگو:چپ‌چین

الگو:پایان چپ‌چین الگو:ویکی‌انبار-رده الگو:ریاضیات و هنر الگو:الگوها در طبیعت

الگو:شاخه‌های اصلی ریاضیات الگو:زیبایی‌شناسی