تئوری تیر تیموشنکو

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو

الگو:لحن

تغییر شکل یک تیر تیموشنکو (آبی) در مقایسه با یک تیر اویلر-برنولی (قرمز).

تئوری تیر تیموشنکو (الگو:به انگلیسی) در اویل قرن بیستم توسط دانشمند و مهندس روس استفن تیموشنکو الگو:به انگلیسی که اصالتی اکراینی داشت ارائه شد.[۱][۲] این مدل با در نظر گرفتن اثر همزمان تغییرشکل برشی و ممان خمشی، به مدلی مناسب برای شرح رفتار تیرهای کوتاه، تیرهای مرکب ساندویچی الگو:به انگلیسی و تیرهای تحت تأثیر تحریک‌کننده فرکانس بالا (در طول موج‌های نزدیک به ضخامت تیر) بدل شد.الگو:سخ فرضیات تئوری تیر تیموشنکو:

  1. هر صفحه به صورت صفحه باقی می‌ماند.
  2. ضخامت تیر بعد از تغییر شکل تغییر نمی‌کند.

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید فرض عمود باقی ماندن صفحات عمود بر محور خنثی که در تئوری اویلر-برنولی وجود داشت در اینجا حذف شده‌است. در واقع در تیر تیموشنکو، تغییرشکل‌های برشی خود را به صورت تغییر در زاویه این صفحات نشان می‌دهند.[۳][۴]

در معادله جواب در این روش علاوه بر وجود یک ترم درجه چهار، یک مشتق جزئی درجه دوم نیز وجود دارد (بر خلاف تئوری تیر اویلر-برنولی).

تیر تیموشنکو تحت بارگذاری استاتیکی

در حالت بارگذاری استاتیکی در تئوری تیر تیموشنکو و بدون در نظر گرفتن نیروهای محوری، فرض می‌شود که تغییر مکان از رابطه زیر بدست می‌آید:

تغییر شکل تیر تیموشنکو. محور عمود بر مقطع تیر به اندازه θx=φ(x) چرخیده است که این مقدار با dw/dx برابر نیست .
ux(x,y,z)=zφ(x);uy(x,y,z)=0;uz(x,y)=w(x)

اگر (x,y,z) مختصات یک نقطه بر روی تیر باشند ux,uy,uz بردارهای تغییرمکان آن نقطه در راستای دستگاه مختصات فرضی است. φ زاویه چرخش بردار عمود بر صفحه میانی تیر و w تغییرمکان این صفحه در راستای z است.

معادلات حاکم بر مسئله که از نوع معادلات دیفرانسیل معمولی هستند از این قرار خواهند بود:

d2dx2(EIdφdx)=q(x,t)dwdx=φ1κAGddx(EIdφdx).

تئوری تیر تیموشنکو در حالت استاتیکی و در صورتی که طرف راست معادله فوق ناچیز در نظر گرفته شود با تئوری اویلر-برنولی برابر خواهد بود. این برابری تنها با وجود شرط زیر برقرار است:

EIκL2AG1

که در عبارت فوق:

الگو:سخ

با ترکیب دو معادله فوق برای یک تیر همگن با سطح مقطع ثابت خواهیم داشت:

EId4wdx4=q(x)EIκAGd2qdx2

لنگر خمشی Mxx و نیروی برشی Qx تیر نیز برای یک تیر الاستیک خطی تیموشنکو با استفاده از معادلات زیر به جابه جایی w و چرخش تیر φ مربوط خواهند شد:

Mxx=EIφxandQx=κAG(φ+wx).

شرایط مرزی

دو معادلهٔ تغییر شکل در تیر تیموشنکو، توسط شرایط مرزی مسئله قابل حل خواهند شد. برای حل دقیق این معادلات به چهار شرط مرزی نیاز است. انواع شرایط مرزی قابل اعمال بر مسئله به صورت زیر خواهد بود:

  1. تغییر مکان w در دو انتهای تیر (در محل تکیه گاه‌ها) برابر صفر است.
  2. لنگر خمشی اعمال شده به تیر Mxx باید معلوم باشد.
  3. نیروی برشی Qx و میزان چرخش φ تعیین نشده‌است.
  • تیرهای دارای تکیه گاه گیردار :
  1. تغییرمکان w و زاویه چرخش φ در محل تکیه گاه صفر است.
  2. اگر یک انتهای تیر آزاد باشد (مانند تیر یک سر در گیر یا تیر کنسول) آنگاه نیروی برشی Qx و لنگر خمشی Mxx باید معلوم باشد.

مثال: تیر کنسول

یک تیر کنسول تیموشنکو تحت بار متمرکز در انتهای آزاد تیر.

همانطور که می‌دانید در یک تیر کنسول یک سر تیر دارای تکیه گاه گیردار بوده و انتهای دیگر تیر آزاد است. دستگاه مختصات را در سمت چپ تیر و در انتهای آزاد آن مستقر می‌کنیم. در این حالت جهت مثبت x به سمت راست و جهت مثبت z به سمت بالا اشاره می‌کند. فرض می‌کنیم که نیرو در جهت مثبت محورهای مختصات اعمال شده و گشتاور نیز به صورت ساعت گرد به تیر اعمال می‌گردد. همچنین فرض می‌کنیم که تنش‌های ناشی از Mxx وقتی تار پایینی تیر تحت فشار باشد و Qx وقتی مقطع تیر به صورت پاد ساعت‌گرد تحت پیچش قرار می‌گیرد مثبت است. انتهای گیر دار تیر در x=L و انتهای آزاد آن در x=0 قراردارد. اگر نیروی متمرکز P بر انتهای آزاد تیر و در راستای مثبت محور z اعمال گردد با رسم نمودار جسم آزاد تیر خواهیم داشت:

PxMxx=0Mxx=Px

و

P+Qx=0Qx=P.

در نتیجه با توجه به روابط لنگر خمشی و نیروی برشی داریم:

Px=EIdφdxandP=κAG(φ+dwdx).

با انتگرال گیری از معادله اول و اعمال شرط مرزی φ=0 در x=L به عبارت زیر می‌رسیم:

φ(x)=P2EI(L2x2).

همچنین معادله دوم را نیز می‌توان به صورت زیر بازنویسی کرد:

dwdx=PκAGP2EI(L2x2).

که با انتگرال‌گیری و اعمال شرط مرزی w=0 در x=L خواهیم داشت:

w(x)=P(Lx)κAGPx2EI(L2x23)+PL33EI.

و در نهایت تنش محوری نیز از رابطه زیر بدست خواهد آمد:

σxx(x,z)=Eεxx=Ezdφdx=PxzI=MxxzI.

تیر دینامیک تیموشنکو

در تئوری تیر تیموشنکو بدون در نظر گرفتن اثرات محوری، تغییر مکان تیر با توجه به زمان براساس رابطه زیر محاسبه می‌گردد:

ux(x,y,z,t)=zφ(x,t);uy(x,y,z,t)=0;uz(x,y,z,t)=w(x,t)

در این رابطه، (x,y,z) مختصات یک نقطه بر روی تیر، ux,uy,uz بردارهای جابه جایی این نقطه در راستای محورهای مختصات، φ زاویه چرخش صفحه عمود بر تار میانی تیر و w میزان جابه جایی تار میانی تیر در راستای z است. با توجه به فرضیات فوق، امکان توصیف ارتعاش در تئوری تیر تیموشنکو با استفاده از یک جفت معادله دیفرانسیل با مشتقات جزئی وجود خواهد داشت.[۵]

ρA2wt2q(x,t)=x[κAG(wxφ)]
ρI2φt2=x(EIφx)+κAG(wxφ)

در معادلات فوق متغیرهای وابسته w(x,t) بیانگر جابه جایی تیر و φ(x,t) بیانگر تغییرمکان زاویه‌ای تیر است. باید توجه داشت که بر خلاف تئوری تیر اویلر-برنولی، { نیاز به ترجمه دقیق: the angular deflection is another variable and not approximated by the slope of the deflection.} همچنین سایر متغیرها به صورت زیر تعریف می‌گردند:

که البته این مقادیر الزاماً ثابت نیستند. برای یک تیر الاستیک خطی ایزوتروپیک همگن با مقطع ثابت می‌توان با ترکیب دو معادله فوق، معادله زیر را بدست آورد:[۶][۷]

EI4wx4+m2wt2(J+EImkAG)4wx2t2+mJkAG4wt4=q(x,t)+JkAG2qt2EIkAG2qx2

اثرات محوری

برای مشاهدهٔ اثرات محوری در تئوری تیر تیموشنکو به نسخهٔ انگلیسی این مطلب مراجعه فرمایید و در صورت تمایل می‌توانید ترجمه خود از نسخهٔ انگلیسی را نیز در این قسمت اضافه کنید.

میرایی

برای مشاهدهٔ میرایی در تئوری تیر تیموشنکو به نسخهٔ انگلیسی این مطلب مراجعه فرمایید و در صورت تمایل می‌توانید ترجمه خود از نسخهٔ انگلیسی را نیز در این قسمت اضافه کنید.

ضریب برش

برای مشاهدهٔ ضریب در تئوری تیر تیموشنکو به نسخهٔ انگلیسی این مطلب مراجعه فرمایید و در صورت تمایل می‌توانید ترجمه خود از نسخهٔ انگلیسی را نیز در این قسمت اضافه کنید.

منابع

الگو:پانویس

  1. Timoshenko, S. P. , 1921, On the correction factor for shear of the differential equation for transverse vibrations of bars of uniform cross-section, Philosophical Magazine, p. 744.
  2. Timoshenko, S. P. , 1922, On the transverse vibrations of bars of uniform cross-section, Philosophical Magazine, p. 125.
  3. Bending
  4. Kwon. Young W, Bang. Hyochoong, "The Finite Element Method Using MATLAB, Second Edition (Mechanical and Aerospace Engineering Series)", CRCPress, 1996, Pages 244-245.
  5. Timoshenko's Beam Equations
  6. Thomson, W. T. , 1981, Theory of Vibration with Applications
  7. Rosinger, H. E. and Ritchie, I. G. , 1977, On Timoshenko's correction for shear in vibrating isotropic beams, J. Phys. D: Appl. Phys. , vol. 10, pp. 1461-1466.