الگوریتم فورچون

از testwiki
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پویانمایی الگوریتم فورچون

الگوریتم فورچون یک الگوریتم خط جارویی برای ساختن نمودار ورونی از یک دسته نقطه در صفحه با استفاده از زمان O(nlogn) و حافظۀ O(n) است.[۱][۲] این الگوریتم اولین بار توسط استیون فورچون در سال ۱۹۸۶ در مقالۀ "یک الگوریتم خط جارویی برای نمودارهای ورونی" چاپ شد.[۳]

توضیح الگوریتم

این الگوریتم هم از خط جارویی و هم از خط ساحلی استفاده می‌کند که هردوی این خطوط در حین پیشرفت الگوریتم روی صفحه حرکت می‌کنند. خط جارویی خط مستقیمی است که ما به صورت توافقی می‌توانیم فرض کنیم که یک خط عمودی است و از چپ به راست صفحه حرکت می‌کند. در هر لحظه در طی الگوریتم نقاط ورودی سمت چپ خط جارویی با نمودار ورونی یکپارچه خواهند شد درحالی که نقاط سمت راست خط هنوز در نظر گرفته نشده‌اند. خط ساحلی یک خط نیست، بلکه یک منحنی مرکب در سمت چپ خط جارویی است که از تکه‌های سهمیها تشکیل شده است؛ این خط صفحه را به گونه‌ای تقسیم می‌کند که در آن نمودار ورونی، بدون توجه به وجود نقاط ممکن در سمت راست خط جارویی، از بقیۀ صفحه قابل تشخیص است. برای هر نقطه در سمت چپ خط جارویی، میتوان یک سهمی از نقاط هم‌فاصله از آن نقطه و خط جارویی تعریف کرد. خط ساحلی مرز مجموعۀ این سهمی‌ها است. هر چه خط جارویی پیشروی می‌کند رئوس خط ساحلی، که محل تلاقی دو سهمی است، یال‌های نمودار ورونی را رسم می‌کنند. خط ساحلی طوری پیشرفت می‌کند که رأس هر سهمی دقیقأ در وسط نقاط اولیۀ خط جارویی و جایگاه جدید خط جارویی قرار بگیرد.

این الگوریتم از داده ساختارها استفاده می‌کند: یک درخت جستجوی دودویی که ساختار ترکیبی خط ساحلی را توصیف می‌کند و یک صف اولویت‌دار که رخدادهای بالقوۀ بعدی را که می‌توانند ساختار خط ساحلی را تغییر دهند لیست می‌کند. این رخدادها شامل اضافه کردن یک سهمی دیگر به خط ساحلی هستند (وقتی که خط جارویی از نقطۀ ورودی دیگری عبور می‌کند) و برداشتن منحنی از خط ساحلی (وقتی که خط جارویی با یک دایرۀ عبورکننده از سه نقطه، که سهمی‌هایشان بخش‌های متوالی خط ساحلی را تشکیل می‌دهند، مماس می‌شود). هر رخداد می‌تواند توسط محور xهای خط جارویی در محل وقوع رخداد، اولویت‌بندی شود. الگوریتم از برداشتن مکرر رخداد بعدی از صف اولویت‌دار، یافتن تغییراتی که آن رخداد در خط ساحلی ایجاد می‌کند و بهنگام‌سازی داده ساختارها، تشکیل می‌شود. از آنجا که O(n) رخداد وجود دارند تا پردازش شوند (که هرکدام با برخی ویژگی‌های دیاگرام ورونی مرتبط هستند) و زمان O(logn) برای پردازش یک رخداد (که هرکدام شامل تعداد ثابتی از اعمال درخت جستجوی دودویی و صف اولویت‌دار هستند) زمان کلی الگوریتم O(nlogn) است.

شبه‌کد

شبه‌کد توضیحات الگوریتم.[۴]

الگو:چپ‌چین

let *(z) be the transformation *(z)=(zx,zy+d(z)),
  where d(z) is the Euclidean distance between z and the nearest site
let T be the "beach line"
let Rp be the region covered by site p.
let Cpq be the boundary ray between sites p and q.
let p1,p2,...,pm be the sites with minimal y-coordinate, ordered by x-coordinate
QSp1,p2,...,pm
create initial vertical boundary rays Cp1,p20,Cp2,p30,...Cpm1,pm0
T*(Rp1),Cp1,p20,*(Rp2),Cp2,p30,...,*(Rpm1),Cpm1,pm0,*(Rpm)
while not IsEmpty(Q) do
    p ← DeleteMin(Q)
    case p of
    p is a site in *(V):
        find the occurrence of a region *(Rq) in T containing p,
          bracketed by Crq on the left and Cqs on the right
        create new boundary rays Cpq and Cpq+ with bases p
        replace *(Rq) with *(Rq),Cpq,*(Rp),Cpq+,*(Rq) in T
        delete from Q any intersection between Crq and Cqs
        insert into Q any intersection between Crq and Cpq
        insert into Q any intersection between Cpq+ and Cqs
    p is a Voronoi vertex in *(V):
        let p be the intersection of Cqr on the left and Crs on the right
        let Cuq be the left neighbor of Cqr and
          let Csv be the right neighbor of Crs in T
        create a new boundary ray Cqs0 if qy=sy,
          or create Cqs+ if p is right of the higher of q and s,
          otherwise create Cqs
        replace Cqr,*(Rr),Crs with newly created Cqs in T
        delete from Q any intersection between Cuq and Cqr
        delete from Q any intersection between Crs and Csv
        insert into Q any intersection between Cuq and Cqs
        insert into Q any intersection between Cqs and Csv
        record p as the summit of Cqr and Crs and the base of Cqs
        output the boundary segments Cqr and Crs
    endcase
endwhile
output the remaining boundary rays in T

الگو:پایان چپ‌چین

بخش‌ها و دیسک‌های وزن‌دار

همان‌طور که فورچون در [۱] توضیح داده است، یک نوع الگوریتم توسعه‌یافتۀ خط جارویی می‌تواند برای ساخت نمودار ورونی وزن‌دارافزایشی استفاده شود، که در آن فاصلۀ هر بخش با وزن آن تعیین می‌شود؛ که این می‌تواند برابر با نمودار ورونی مجموعه‌ای از دیسک‌های هم‌مرکز بخش‌ها و به شعاع وزن آن‌ها باشد.

زمانی که از نمودار ورونی برای ساخت treemapها استفاده می‌شود، می‌توان از بخش‌های وزن‌دار برای کنترل مکان‌های سلولی ورونی استفاده کرد. در یک دیاگرام ورونی وزن‌دار افزایشی، نیم‌ساز بین بخش‌ها به‌طور عمومی یک هذلولی است در حالی که در نمودارهای ورونی غیروزن‌دار و نمودار پاور دیسک‌ها نیم‌ساز یک خط مستقیم است.

منابع

الگو:پانویس

پیوند به بیرون

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ الگو:Citation Section 7.2: Computing the Voronoi Diagram: pp.151–160.
  2. الگو:Citation.
  3. Steven Fortune. A sweepline algorithm for Voronoi diagrams. Proceedings of the second annual symposium on Computational geometry. Yorktown Heights, New York, United States, pp.313–322. 1986. الگو:ISBN. ACM Digital LibrarySpringerLinkالگو:پیوند مرده
  4. الگو:Citation.