آشکارندگی ویژه

آشکارندگی ویژه الگو:به انگلیسی یا قابلیت آشکارسازی ویژه، یا ^*D، برای یک آشکارساز نوری یک عدد شایستگی است برای مشخص‌کردن کارایی آن و برابر با وارون توان معادل نویز (NEP) بهنجارشده بر جذر مساحت در پهنای‌باند فرکانسی حسگر (وارون دوبرابر انتگرال‌گیری زمان) است. آشکارندگی ویژه توسط رابطه زیر مشخص می‌شود:$$D^{*}=\frac{\sqrt{A\mathrm{\Delta }f}}{NEP}$$

که دراینجا $A$ مساحت ناحیه حساس به نور آشکارساز است، $\mathrm{\Delta }f$ پهنای‌باند و اِن‌ایی‌پی توان معادل نویز در واحد [W] است. معمولاً در واحدهای جونز ($cm\cdot \sqrt{Hz}/W$) به افتخار رابرت کلارک جونز که در ابتدا آن را تعریف کرد، بیان می‌شود.

باتوجه به این‌که توان معادل نویز را می‌توان به‌عنوان تابعی از پاسخ‌دهی $\Re$ (در واحد $A/W$ یا $V/W$) بیان‌کرد و چگالی طیفی نویز $S_n$ (در واحد $A/H{z}^{1/2}$ یا $V/H{z}^{1/2}$) مانند $NEP=\frac{S_n}{\Re }$ ، معمول است که آشکارندگی ویژه را به‌صورت بیان‌شده ببینیم

$$D^{*}=\frac{\Re \cdot \sqrt{A}}{S_n}$$ .

اغلب مفید است که آشکارندگی ویژه را برحسب سطوح نسبی نویز موجود در افزاره بیان کنیم. یک عبارت رایج در زیر آورده شده‌است.

$$D^{*}=\frac{q\lambda \eta }{hc}{[\frac{4kT}{R_{0}A}+2q^2\eta {\mathrm{\Phi }}_b]}^{-1/2}$$

با q به‌عنوان بار الکترونیکی، $\lambda$ طول موج مورد نظر، h ثابت پلانک، c سرعت نور، k ثابت بولتزمن، T دمای آشکارساز است، $R_{0}A$ محصول ناحیهٔ مقاومت دینامیکی با بایاس-صفر است (اغلب به‌صورت تجربی اندازه‌گیری می‌شود، اما در مفروضات سطح نویز نیز قابل‌بیان است) $\eta$ بازدهی کوانتومی افزاره است و ${\mathrm{\Phi }}_b$ شار کل منبع (اغلب یک جسم‌سیاه) برحسب فوتون/ثانیه/سانتی‌مترمربع است.