پیشنویس:استاندارد قرمز، سبز، آبی(sRGB)
الگو:AfC submission الگو:دیگر کاربردها sRGB یک فضای رنگی استاندارد RGB(قرمز، سبز، آبی) است، که اچپی و مایکروسافت به طور مشترک در سال ۱۹۹۶ برای استفاده در نمایشگرها، چاپگرها و شبکه جهانی وب ایجاد کردند. متعاقباً توسط کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکی (IEC) به عنوان «IEC 61966-2-1:1999» استاندارد شد. sRGB فضای رنگی استاندارد تعریف شده فعلی برای وب است و معمولاً فضای رنگی فرضی برای تصاویری است که نه برای فضای رنگی برچسب گذاری شده اند، و نه نمایه رنگی تعبیه شده دارند.[۱]
الگو:Infobox technology standard
sRGB اساساً مشخصات صفحه نمایش مانیتورهای رایانه ای را که در آن زمان استفاده می شد، کدگذاری می کند، که به پذیرش آن کمک زیادی کرد. «sRGB» از همان رنگ اصلی و نقطه سفید استاندارد ITU-R BT.709 برای HDTV یک تابع انتقال (یا گاما) سازگار با نمایشگرهای CRT آن دوران و یک محیط مشاهده طراحی شده برای مطابقت با شرایط مشاهده معمولی خانه و محل کار استفاده می کند.[۲]
تعریف sRGB
sRGB رنگی رنگ های اولیه قرمز، سبز و آبی را مشخص می کند، رنگ هایی که در آن یکی از سه کانال غیر صفر و دو کانال دیگر صفر هستند. طیف رنگی که می تواند در sRGB نشان داده شود، مثلث رنگی است که توسط این اولیه ها تعریف شده است، که به گونه ای تنظیم شده اند که محدوده رنگ های داخل مثلث به خوبی در محدوده رنگ های قابل مشاهده برای یک انسان با دید سه رنگ طبیعی باشد. مانند:هر فضای رنگی RGB، برای مقادیر غیر منفی (R«قرمز») («سبز»G) و («آبی»B)، نمی توان رنگ ها را خارج از این مثلث نشان داد.[۳] برنامه های اولیه از اچ.دی.تیوی (ITU-R BT.709) میآیند، که تا حدودی با سیستم های تلویزیون رنگی قدیمی (ITU-R BT.601) متفاوت است.این مقادیر برای منعکس کننده رنگ تقریبی فسفرهای CRT مصرف کننده در زمان طراحی آن انتخاب شدند. از آنجایی که نمایشگرهای صفحه تخت در آن زمان به طور کلی برای تقلید از ویژگی های CRT طراحی شده بودند، این مقادیر نیز نشان دهنده رویه غالب برای سایر دستگاه های نمایشگر نیز بود.[۴]