زاویه اوج خورشیدی

از testwiki
نسخهٔ تاریخ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۰ توسط imported>ماني (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

زاویه اوج خورشیدی[۱] (الگو:Lang-en) یا (زاویه سَرسوی خورشیدی) زاویه سرسو خورشید است، یعنی زاویه بین پرتوهای خورشید و جهت عمود. این زاویه مکمل زاویه ارتفاع خورشیدی یا بلندی خورشیدی است که در دستگاه مختصات افقی یا دستگاه مختصات کروی به زاویه بین پرتوهای خورشید و صفحه افقی اشاره دارد.[۲][۳]

در ظهر زاویه اوج خورشیدی به حداقل مقدار خود می‌رسد و برابر است با عرض جغرافیایی منهای زاویه مکان خورشید. این زاویه پایه ناوبری دریانوردان باستان برای پیمایش اقیانوس‌ها بوده است.[۴]الگو:فهرست مطالب چپ زاویه اوج خورشیدی معمولاً همراه با زاویه سمت خورشیدی برای تعیین مکان خورشید از یک نقطه مشخص روی سطح زمین استفاده می‌شود.

فرمول

cosθs=sinαs=sinΦsinδ+cosΦcosδcosh

که در آن:

استخراج فرمول با استفاده از نقطه زیرخورشیدی و تحلیل برداری

اگرچه فرمول می‌تواند با استفاده از قانون کسینوس برای مثلث کروی سرسو-قطب-خورشید استخراج شود، مثلثات کروی موضوعی پیچیده است.

با معرفی مختصات نقطه زیرخورشیدی و استفاده از تحلیل برداری، می‌توان این فرمول را به‌راحتی بدون نیاز به مثلثات کروی به دست آورد.[۵]

در دستگاه مختصات کارتزین زمین‌مرکز، زمین‌ایستا (دستگاه مختصات زمین‌مرکز، زمین‌ایستا):

مختصات نقطه زیرخورشیدی (ϕs,λs) و نقطه مشاهده‌گر (ϕo,λo) هستند. بردارهای واحد عمودی در دو نقطه، 𝐒 و 𝐕oz، به صورت زیر هستند:

𝐒=cosϕscosλs𝐢+cosϕssinλs𝐣+sinϕs𝐤, 𝐕oz=cosϕocosλo𝐢+cosϕosinλo𝐣+sinϕo𝐤.

که در آن:

  • 𝐢، 𝐣 و 𝐤 بردارهای پایه در دستگاه مختصات زمین‌مرکز هستند.

اکنون، کسینوس زاویه اوج خورشیدی، θs، به‌سادگی برابر است با ضرب داخلی دو بردار زیر:

cosθs=𝐒𝐕oz=sinϕosinϕs+cosϕocosϕscos(λsλo).

توجه داشته باشید که ϕs همان δ، یعنی میل خورشیدی است، و λsλo معادل h است، که h زاویه ساعتی تعریف‌شده قبلی است؛ بنابراین، این فرمت از نظر ریاضی با فرمول ارائه‌شده قبلی یکسان است.

علاوه بر این، در مرجع[۵] فرمول زاویه سمت خورشیدی نیز به‌صورت مشابه و بدون استفاده از مثلثات کروی استخراج شده است.

کمینه و بیشینه

حداقل روزانه زاویه اوج خورشیدی به‌عنوان تابعی از عرض جغرافیایی و روز سال برای سال ۲۰۲۰.
حداکثر روزانه زاویه اوج خورشیدی به‌عنوان تابعی از عرض جغرافیایی و روز سال برای سال ۲۰۲۰.

در هر مکان معین و در هر روز معین، زاویه اوج خورشیدی، θs، در ظهر خورشیدی محلی به کمینهٔ خود، θmin، می‌رسد، زمانی که زاویه ساعتی h=0 یا λsλo=0 است. به‌طور دقیق: cosθmin=cos(|ϕoϕs|) θmin=|ϕoϕs|.

اگر θmin>90 باشد، شب قطبی رخ می‌دهد.

همچنین، زاویه اوج خورشیدی، θs، در نیمه‌شب محلی به بیشینهٔ خود، θmax، می‌رسد، زمانی که زاویه ساعتی h=180 یا λsλo=180 است. به‌طور دقیق: cosθmax=cos(180|ϕo+ϕs|) θmax=180|ϕo+ϕs|.

اگر θmax<90 باشد، روز قطبی رخ می‌دهد.

ملاحظات

مقادیر محاسبه‌شده تقریب‌هایی هستند که به تفاوت بین عرض جغرافیایی نجومی و عرض جغرافیایی جغرافیایی بستگی دارند. اما این دو مقدار با اختلافی کمتر از ۱۲ دقیقه و ثانیه قوسی متفاوت هستند که از شعاع زاویه‌ای ظاهری خورشید کمتر است.

این فرمول اثر شکست جوی را نیز نادیده می‌گیرد.[۶]

کاربردها

        1. طلوع/غروب خورشید

الگو:اصلی طلوع و غروب خورشید تقریباً زمانی رخ می‌دهد که زاویه اوج ۹۰° باشد، جایی که زاویه ساعتی h0 به‌صورت زیر تعریف می‌شود:[۳]

cosh0=tanΦtanδ.

زمان دقیق طلوع و غروب خورشید زمانی رخ می‌دهد که لبه بالایی خورشید، به دلیل شکست جوی، روی افق ظاهر شود.

سپیدایی

میانگین روزانه وزنی زاویه اوج خورشیدی که برای محاسبه سپیدایی محلی استفاده می‌شود:

cosθs=h0h0Qcosθsdhh0h0Qdh

که در آن Q چگالی تابش لحظه‌ای است.[۳]

خلاصه زوایای خاص

  • زاویه ارتفاع خورشیدی ۹۰° است در نقطه زیرخورشیدی، مانند روز اعتدالین در استوا در ظهر خورشیدی.
  • نزدیک به ۰° است در غروب یا طلوع خورشید.
  • بین −۹۰° و ۰° است در طول شب (نیمه‌شب).

محاسبات دقیق‌تر در مکان خورشید ارائه شده‌اند. دیگر تقریب‌ها نیز در دسترس هستند.[۷]

جستارهای وابسته

منابع

الگو:پانویس

  1. https://ostad.nit.ac.ir/payaidea/ospic/file9186.pdf
  2. الگو:Cite book
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ الگو:Cite book
  4. الگو:Cite book
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Zhang, T. , Stackhouse, P.W. , Macpherson, B. , and Mikovitz, J.C. , 2021. A solar azimuth formula that renders circumstantial treatment unnecessary without compromising mathematical rigor: Mathematical setup, application and extension of a formula based on the subsolar point and atan2 function. Renewable Energy, 172, 1333-1340. DOI: https://doi.org/10.1016/j.renene.2021.03.047
  6. الگو:Cite journal
  7. الگو:Cite web