هاسیم

از testwiki
نسخهٔ تاریخ ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۹ توسط imported>Aryagolparvar (افزودن ردهٔ «عناصر شیمیایی ناموجود» به کمک توفاویکی رده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

الگو:جعبه اطلاعات هاسیم

لایه‌های الکترونی هاسیم

هاسیم الگو:به انگلیسی یک عنصر شیمیایی با نماد Hs و عدد اتمی ۱۰۸ است. نام این عنصر از نام ایالت هسه در آلمان گرفته شده‌است. این عنصر، مصنوعی و رادیواکتیو است. پایدارترین ایزوتوپ شناخته شده هاسیم، A269A22269Hs با نیمه عمری حدود ۹٫۷ ثانیه است، اگر چه به صورت تأیید نشده، ممکن است دارای ایزوتوپ A277A22277Hs با نیمه عمری حدود ۱۱ دقیقه باشد. بیش از ۱۰۰ اتم هاسیم تا به امروز سنتز شده‌است.[۱]

این عنصر جزو بلوک D است و در دوره ۷ و گروه ۸ جدول تناوبی عناصر قرار دارد. آزمایش‌ها تأیید کرده‌اند که رفتار هاسیم همانند عنصر اسمیم می‌باشد. خواص شیمیایی کمی از هاسیم شناخته شده‌است، اما می‌توان آن را به خوبی با دیگر عناصر گروه ۸ مقایسه کرد. در مقادیر انبوه، ار هاسیم انتظار می‌رود که یک فلز نقره‌ای رنگ باشد که به راحتی با اکسیژن هوا واکنش نشان می‌دهد و یک تترو اکسید فرار را تشکیل می‌دهد.

خواص شیمیایی و فیزیکی

عناصر بالاتر گروه ۸ نقطه ذوب نسبتاً بالایی (آهن: ۱۵۳۸ ° C، روتنیم: ۲۳۳۴ ° C، اسمیم: ۳۰۳۳ ° C) دارند. چون هاسیم بسیار شبیه به آن‌ها پیش‌بینی شده‌است، پس در دمای اتاق جامد است،[۲] اگر چه نقطه ذوب هاسیم دقیقاً محاسبه نشده‌است. هاسیم باید در یک ساختار بلوری بسته شده شش ضلعی متبلور شود که بسیار شبیه به ساختار بلوری اسمیم است.[۲] محاسبه شده‌است که ضریب کشسانی حجمی هاسیم فلزی خالص قابل مقایسه با الماس باشد (۴۴۲ گیگاپاسکال).[۲][۳] انتظار می‌رود که چگالی هاسیم ۴۰٫۷ gcm3 باشد، که بالاترین چگالی در ۱۱۸ عناصر شناخته شده‌است و تقریباً دو برابر چگالی اسمیم می‌باشد.[۴] چگالی چگال‌ترین عنصر موجود در طبیعت (اسمیم) ۲۲/۵۹ gcm3 است.[۵]

منابع

الگو:پانویس

پیوند به بیرون

الگو:ویکی‌واژه

الگو:عناصر شیمیایی الگو:ویکی‌انبار-رده الگو:عناصر شیمیایی نامگذاری شده بر اساس نام مکان الگو:اکسیدها

الگو:داده‌های کتابخانه‌ای

  1. Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New ed.). New York, NY: Oxford University Press. p. 215–7. الگو:ISBN
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Östlin, A. ; Vitos, L. (2011). "First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals". Physical Review B 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104
  3. Grossman, Jeffery C. ; Mizel, Ari; Côté, Michel; Cohen, Marvin L. ; Louie, Steven G. (1999). "Transition metals and their carbides and nitrides: Trends in electronic and structural properties". Phys. Rev. B (American Physical Society) 60 (9): 6343–7. Bibcode:1999PhRvB..60.6343G. doi:10.1103/PhysRevB.60.6343. Retrieved 2013-08-06
  4. Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M. ; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. الگو:ISBN
  5. J.A. Dean (ed), Lange's Handbook of Chemistry (15th Edition), McGraw-Hill, 1999; Section 3; Table 3.2 Physical Constants of Inorganic Compounds