حاصلضرب تاخیر-توان
در الکترونیک دیجیتال، حاصل ضرب تأخیر-توان (پیدیپی) شکلی از عدد شایستگی است که با بازدهی انرژی یک دروازه منیا یک خانواده منطقی مرتبط است.[۱] همچنین به عنوان انرژی کلیدزنی شناخته میشود، این حاصلضرب مصرف توان P (بهطور متوسط در یک پیشامد کلیدزنی) ضرب در تأخیر ورودی-خروجی یا مدت زمان پیشامد کلیدزنی D است.[۱] این ابعاد انرژی است و انرژی مصرف شده در هر پیشامد کلیدزنی را اندازهگیری میکند.
در مدار سیماس انرژی کلیدزنی و در نتیجه پیدیپی برای یک چرخه محاسبه از ۰ به ۱ به ۰ برابر است؛ بنابراین، کاهش ولتاژ تغذیه VDD باعث کاهش پیدیپی میشود.[۱]
مدارهای کم مصرف با پیدیپی پایین نیز ممکن است بسیار کند عمل کنند، بنابراین حاصلضرب تأخیر-انرژی (اییدیپی)، حاصلضرب E و D (یا P و D 2)، گاهی اوقات یک شاخص ترجیحی است.[۱]
در مدارهای سیماس تأخیر بهطور معکوس با ولتاژ تغذیه VDD و از این رو اییدیپی با VDD متناسب است. در نتیجه، کاهیدن VDD همچنین به سود اییدیپی است.[۱]