رابطه پلانک-اینشتین

رابطه پلانک-انیشتین که همچنین به عنوان رابطه انیشتین، رابطه انرژی-فرکانس پلانک، رابطه پلانک، و معادله پلانک نیز شناخته می‌شود می‌گوید انرژی یک فوتون، الگو:ریاضی که به انرژی فوتون معروف است، با فرکانس الگو:ریاضی آن متناسب است. $$E=h\nu$$ ثابت، الگو:ریاضی به عنوان ثابت پلانک شناخته می‌شود. چندین شکل معادل از رابطه وجود دارد، از جمله براساس بسامد زاویه‌ای، الگو:ریاضی : $$E=\hslash \omega$$ این رابطه ماهیت کمی از نور را شامل می‌شود و در درک پدیده‌هایی مانند اثر فوتوالکتریک و قانون پلانک در مورد تابش جسم سیاه نقش اساسی دارد.

فرم طیفی

نور را می‌توان با استفاده از ویژگی‌هایی طیفی، مانند فرکانس الگو:ریاضی، طول موج الگو:ریاضی، عدد موج $\tilde{\nu }$ مشخص کرد و معادلهای زاویه ای آنها (فرکانس زاویه ای الگو:ریاضی، طول موج زاویه ای الگو:ریاضی، و تعداد موج‌های زاویه ای الگو:ریاضی). این مقادیر از طریق رابطه زیر مرتبط هستند

$\nu =\frac{c}{\lambda }=c\tilde{\nu }=\frac{\omega }{2\pi }=\frac{c}{2\pi y}=\frac{ck}{2\pi },$

بنابراین رابطه پلانک می‌تواند فرمهای «استاندارد» زیر را بگیرد

$E=h\nu =\frac{hc}{\lambda }=hc\tilde{\nu },$

و همچنین فرم‌های «زاویه ای» زیر،

$E=\hslash \omega =\frac{\hslash c}{y}=\hslash ck.$

در فرم‌های استاندارد از ثابت پلانک الگو:ریاضی استفاده می‌شود. اشکال زاویه ای باعث می‌شود از تناسب الگو:ریاضی نیز استفاده شود. در اینجا الگو:ریاضی سرعت نور است.