ضریب خوبی
ضریب خوبی (الگو:Lang-en) ضریبی است که اریک لیتویت برای تعیین میزان خوبی موتور الکتریکی تعریف کرد.[۱][۲] با استفاده از این ضریب وی توانست کارایی شناوری مغناطیسی موتور القایی را بهبود بخشد.[۳]
که در آن:
- G ضریب خوبیست
- Am, Ae سطح مقطع مدار مغناطیسی و الکتریکی است
- lm, le طول مدار مغناطیسی و الکتریکی است
- μ تراوایی مغناطیسی هسته است
- ω بسامد زاویهای موتور است
- σ رسانایی الکتریکی رساناست
بر این اساس وی نشان داد که هر چه این ضریب بزرگتر باشد کارایی بیشتری دارد.
لیتویت نشان داد که برای یک موتور القایی ساده میتوان نوشت:
g فاصلهٔ هوایی است.