چشمک‌سنج

یک چشمک سنج وسیله‌ای علمی است که برای اندازه‌گیری نوسانات کوچک در ضریب شکست هوا ناشی از تغییرات دما، رطوبت و فشار استفاده می‌شود. شامل یک فرستندهٔ نوری یا موج رادیویی و یک گیرنده در هر دو پایانهٔ مسیر انتشار جوی است. گیرنده شدت نوسانات یا سوسو زدن سیگنال (پیام) پخش شده را شناسایی و ارزیابی می‌کند.

اساس عملکرد

شکست موج الکترومغناطیسی در اثر تغییرات دما، فشار و رطوبت منجر به تغییر مسیر انتشار موج می‌شود. ضریب شکست هوا (n) معمولاً حدود ۱٫۰۰۰۳ است اما می‌تواند متغیر باشد:^[۱]^[۲]

N = n - 1 = 77, 6 \frac{p}{T} + 3, 73 \times 1 0^{5} \frac{e}{T^{2}}

منابع

الگو:پانویس الگو:حسگرها

↑ M. de Podesta, شناخت خواص مواد, CRC Press, 2002, 434 p
↑ Fabry, F. , C. Frush, I. Zawadzki et A. Kilambi, «<0978:OTEONS>2.0.CO;2 Extracting near-surface Index of refraction using radar phase measurements from ground targets الگو:پیوند مرده», Journal of Atmospheric and Oceanic Technology, American Meteorological Society, no 14, 1997, p. 978-987 (lire en ligne [archive])

[1] M. de Podesta, شناخت خواص مواد, CRC Press, 2002, 434 p

[2] Fabry, F. , C. Frush, I. Zawadzki et A. Kilambi, «<0978:OTEONS>2.0.CO;2 Extracting near-surface Index of refraction using radar phase measurements from ground targets الگو:پیوند مرده», Journal of Atmospheric and Oceanic Technology, American Meteorological Society, no 14, 1997, p. 978-987 (lire en ligne [archive])

[۱]

[۲]

چشمک‌سنج

اساس عملکرد

منابع

منوی ناوبری

جستجو