گذردهی نسبی

گذردهی نسبی یک ماده تحت شرایطی خاص، میزان توانایی آن ماده برای متمرکز کردن خطوط شار میدان الکتروستاتیکی را نشان می‌دهد. به بیان دقیق‌تر می‌توان این کمیت را برابر با نسبت ظرفیت خازنی با دی‌الکتریک مربوط به ظرفیت خازنی که دی‌الکتریک آن خلأ (به‌طور تقریبی ٬هوا) است تعریف نمود.

گذردهی نسبی یک ماده تابعی از بسامد میدان الکتریکی اعمال‌شده‌است. گذردهی نسبی برای میدان با بسامد صفر، گذردهی نسبی استاتیک یا ثابت دی‌الکتریک نام دارد. از دیگر نام‌های به کار رفته برای گذردهی نسبی در بسامد صفر، می‌توان به ثابت دی‌الکتریک نسبی یا ثابت دی‌الکتریک ایستا (استاتیک) اشاره کرد.

تعریف

گذردهی نسبی معمولاً با ${\epsilon }_r(\omega )$ نشان داده‌می‌شود و بدین صورت تعریف می‌گردد:

الگو:چپ‌چین ${\epsilon }_r(\omega )=\frac{\epsilon (\omega )}{{\epsilon }_0},$ الگو:پایان چپ‌چین

که در آن $\epsilon (\omega )$ گذردهی مطلق وابسته به فرکانس و عددی مختلط و ${\epsilon }_0$ نیز ثابت گذردهی خلأ است. گذردهی نسبی یک کمیت بدون بعد و معمولاً عددی مختلط است. قسمت موهومی آن مربوط به تغییر فاز بردار قطبش و بردار میدان الکتریکی است که عامل تضعیف موج الکترومغناطیسی منتشر شونده در ماده است.

بنا به تعریف، ثابت گذردهی خطی خلأ برابر با ۱ است (خطی)، هرچند در الکترودینامیک کوانتومی برخی اثرات غیرخطی برای خلأ در شدت‌های بالا روی می‌دهند.

جستارهای وابسته

• طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی
• ثابت گذردهی خلأ
• ضریب شکست