مدار تشدید
مدار تشدید مداری است که که فرکانس آن به حدی میرسد که پدیدهٔ تشدید در آن رخ میدهد و سوسپتانس آن صفر میشود. فرکانسی که در آن مدار در حالت تشدید قرار میگیرد را فرکانس تشدید میگویند. با تغییر فرکانس مدار، مقدار ادمیتانس تغییر میکند و میتوان منحنی تغییرات ادمیتانس نسبت به فرکانس رسم کرد. در حالت تشدید ادمیتانس کمینه بوده و فاز آن صفر است.[۱] مدارهای تشدید را میتوان به دو دستهٔ مدارهای تشدید سری و مدارهای تشدید موازی تقسیم کرد.[۲] در مدار تشدید موازی ادمیتانسِ تشدید مساوی مقدار حقیقی آن و مقاومتی خالص است و ترکیب خازن و سلف در این دسته از مدارهای تشدید مانند یک مدار باز عمل میکند.[۳] تغییرات اندازهٔ امپدانس () با تغییر فرکانس نیز در مدارها قابل توجه است، به طوری که در فرکانس تشدید به میزان بیشینهٔ خود میرسد. مقدار در حالت تشدید مقاومتی خالص است. از نگاه فیزیکی، در حالت تشدید تمام جریان منبع از مقاومتها عبور میکند و جمع جریانهای سلف و خازنِ مدار صفر است. این در حالی است که در مدارهای تشدید موازی و در فرکانسهای پایین، عمدهٔ جریان مدار از سلف و در فرکانسهای بالا عمدهٔ جریان از خازن میگذرد.[۴] جالب توجه است که در حالت تشدید اندازهٔ جریان و ولتاژهای شاخههایی از مدار میتواند بسیار بیشتر از جریان و ولتاژ منبع باشد، برای نمونه در یک مدار تشدید سری با ورودی ولتاژ چند ولتی، ولتاژ دو سر سلف یا خازن ممکن است دامنهای در حدود چندصد ولت داشته باشند![۵]