نمایش مبدأ برای رونتگنیم

{{حص-حنب}}
{{مقاله خوب}}
{{جعبه اطلاعات رونتگنیم}}
'''رونتگنیم''' یا '''رونتگنیوم''' یا '''آن‌ان‌انیوم''' یا '''اکا-طلا''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: <span style="font-family: Times New Roman; font-size: 16px;" class="" href="عدد اتمی">Roentgenium</span>) یک [[عنصر مصنوعی|عنصر شیمیایی مصنوعی]] با نماد <span style="font-family: Times New Roman; font-size: 16px;" class="" href="عدد اتمی">'''''Rg'''''</span> و [[عدد اتمی]] ۱۱۱ است که به افتخار فیزیکدان و برندهٔ [[جایزه نوبل فیزیک|جایزهٔ نوبل فیزیک]]، [[ویلهلم رونتگن]] (کاشف [[پرتو ایکس]]) نام‌گذاری شده‌است. رونتگنیم یک اتم فوق سنگین بوده و در نتیجه بسیار ناپایدار است؛ به نحوی که پایدارترین ایزوتوپ آن [[ایزوتوپ‌های رونتگنیم|رونتگنیم-۲۸۶]] نیمه‌عمری تنها معادل ۱۰ تا ۱۱ دقیقه دارد.

رونتگنیم در [[گروه ۱۱ جدول تناوبی]] و [[دوره (جدول تناوبی)#دورهٔ هفتم|دورهٔ هفتم]] قرار دارد؛ که این باعث می‌شود تا سنگین‌ترین عنصر [[بلوک دی|بلوک d]] باشد. هرچند که هیچ آزمایشی برای تعیین خواص شیمیایی آن انجام نشده‌است؛ اما به نظر می‌رسد که خواص شیمیایی آن به عنوان نهمین عضو سری ۶d در [[فلزات واسطه]]، شبیه به طلا باشد. این عنصر برای اولین بار در ۸ دسامبر ۱۹۹۴ در «[[مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمهولتز|مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز]]» در [[دارمشتات]] [[آلمان]] ساخته شد. با برخورد چند اتم [[نیکل]]{{efn|Nickel}} به [[بیسموت]]{{efn|Bismuth}}، در یک [[شتاب‌دهنده ذره‌ای خطی|شتاب‌دهندهٔ خطی]]، سه [[اتم]] رونتگنیم ساخته شد که هر سه [[ایزوتوپ‌های رونتگنیم|رونتگنیم-۲۷۲]] بودند. سرانجام، [[آیوپاک]] در نوامبر سال ۲۰۰۴ نام آن را انتخاب کرد.

رونتگنیم ۷ [[ایزوتوپ]] دارد، که همه‌گی ناپایدار و مصنوعی هستند. این ایزوتوپ‌ها [[نیمه‌عمر|نیمه‌عمرهایی]] بسیار کوتاه، متغیر از ۳٫۸ میلی‌ثانیه تا ۶۴۰ ثانیه دارند؛ ازهمین‌رو تحقیقات بر روی رونتگنیم بسیار محدود است و با مشکلات زیادی همراه می‌باشد. با این حال پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که [[واکنش‌پذیری (شیمی)|واکنش‌پذیری]] رونتگنیم بسیار کم باشد؛ به شکلی که حتی به‌عنوان یک [[فلزات نجیب|فلز نجیب]] شناخته‌شود.

== تاریخچه ==
=== کشف ===
رونتگنیم برای اولین بار در ۸ دسامبر ۱۹۹۴ در «[[مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمهولتز|مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز]]» در [[دارمشتات]] [[آلمان]] ساخته شد.<ref dir=ltr>{{پک|Hofmann|Ninov|Heßberger|Armbruster|1995|ف=The new element 111|ک=Zeitschrift für Physik A Hadrons and Nuclei|زبان=en}}</ref> تیم آنها دو اتم [[نیکل|نیکل-۶۴]] و [[بیسموت|بیسموت-۲۰۹]] را در یک [[شتاب‌دهنده ذره‌ای خطی|شتاب‌دهندهٔ خطی]] برخورد دادند؛ و درنهایت [[ایزوتوپ]] رونتگنیم-۲۷۲ سنتز و شناسایی شد.{{چپ‌چین}}
<span lang="en" dir="ltr"><math>\mathrm{^{209}_{83}{Bi}+^{64}_{28}Ni\rarr ^{272}_{111}Rg^*+^1_0n}</math></span>
{{پایان چپ‌چین}}[[پرونده:Wilhelm Röntgen.jpg|جایگزین=ویلهلم رونتگن|راست|بندانگشتی|229x229px|[[ویلهلم رونتگن]]]]این آزمایش توسط [[مؤسسه مشترک تحقیقات هسته‌ای]] تکرار شد ولی آنها اتم رونتگنیم را شناسایی نکردند.<ref dir=ltr>{{پک|Barber|Greenwood|Hrynkiewicz|Jeannin|1991|ف=Discovery of the transfermium elements|ک=Pure and Applied Chemistry|زبان=en}}</ref> در نهایت در سال ۲۰۰۱ [[آیوپاک]] کشف عنصر را به دلیل کمبود شواهد مبنی بر وجود عنصر رد کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Karol|Nakahara|Petley|Vogt|2001|ف=On the discovery of the elements 110–112|ک=Pure Appl. Chem|زبان=en}}</ref> اما تیم [[مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمهولتز|مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز]] دوباره آزمایش را در سال ۲۰۰۲ انجام دادند و این بار وجود ۳ اتم رونتگنیم را گزارش کردند.<ref dir=ltr>{{پک|Hofmann|Heßberger|Ackermann|Münzenberg|2002|ف=New results on elements 111 and 112|ک=European Physical Journal|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Hofmann|Heßberger|Ackermann|Münzenberg|2002|ف=New results on element 111 and 112|ک=European Physical Journal|زبان=en}}</ref> [[آیوپاک]] نیز در سال ۲۰۰۳ وجود عنصر را تأیید کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Karol|Nakahara|Petley|Vogt|2003|ف=On the claims for discovery of elements|ک=Pure Appl. Chem|زبان=en}}</ref>

=== نام‌گذاری ===
با استفاده از [[عناصر پیش‌بینی‌شده توسط مندلیف]] رونتگنیم با نام اکا-[[طلا]] نیز شناخته می‌شد. در سال ۱۹۷۱ [[آیوپاک]] تصمیم گرفت که تا زمانی که عنصر کشف و تأیید نشده و نامی برایش تعیین نشده؛ عنصر را در [[جدول تناوبی]] با نام سیستماتیک آن‌ان‌انیوم و نماد Uuu قرار دهند.<ref dir=ltr>{{پک|Chatt|1979|ف=Recommendations for the naming|ک=Pure and Applied Chemistry|زبان=en}}</ref> اگرچه این نام در بسیاری از جوامع شیمیایی، کتاب‌ها و حتیٰ کلاس‌ها استفاده می‌شد؛ ولی بیشتر دانشمندان آن را با نام‌های «''عنصر ۱۱۱''» یا «''۱۱۱-E''» و حتی «''۱۱۱''» می‌شناختند.<ref dir=ltr>{{پک|Chatt|1979|ف=Recommendations for the naming|ک=Pure and Applied Chemistry|زبان=en}}</ref>

نام رونتگنیم با نماد Rg توسط تیم [[مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمهولتز|مرکز تحقیقات یون سنگین هلمهولتز]]،<ref dir=ltr>{{پک|Corish|Rosenblatt|2004|ک=Name and symbol of the element with atomic number 111|زبان=en}}</ref> به افتخار [[ویلهلم رونتگن|ویلهلم کنراد رونتگن]] فیزیکدان آلمانی و کاشف [[پرتو ایکس|اشعه X]]<ref dir=ltr>{{پک|Corish|Rosenblatt|2004|ک=Name and symbol of the element with atomic number 111|زبان=en}}</ref> در سال ۲۰۰۴ پیشنهاد داده‌شد. [[آیوپاک]] در نوامبر همان سال این نام را پذیرفت.<ref dir=ltr>{{پک|Corish|Rosenblatt|2004|ک=Name and symbol of the element with atomic number 111|زبان=en}}</ref>
[[پرونده:Backdrop for presentation of Röntgenium, element 111, at GSI Darmstadt.JPG|279x279px|alt=نمایی از رونتگنیم در جدول تناوبی|بندانگشتی|نمایی از رونتگنیم در [[جدول تناوبی]]]]

== ایزوتوپ‌ها ==
{{اصلی|ایزوتوپ‌های رونتگنیم}}
رونتگنیم [[عنصر مصنوعی|عنصری مصنوعی]] و [[عنصر فوق سنگین|فوق سنگین]] است که در [[رآکتور هسته‌ای|رآکتورهای هسته‌ای]] تولید می‌شود و در نتیجه هیچ [[ایزوتوپ]] [[پایداری شیمیایی|پایداری]] ندارد. نخستین ایزوتوپ شناسایی‌شدهٔ این عنصر رونتگنیم-۲۷۲ بود که در سال [[۱۹۹۴|۱۹۹۴ میلادی]] تولید و ردیابی شد. هرچند که شواهدی مبنی بر وجود ۱۵ ایزوتوپ رونتگنیم وجود دارد، اما تا کنون ۷ ایزوتوپ آن (از رونتگنیم-۲۷۲ تا رونتگنیم-۲۸۶) شناسایی و توسط آیوپاک تأیید شده‌اند که پایدارترین ایزوتوپ در این میان رونتگنیم-۲۸۶ با [[نیمه‌عمر]] ۶۴۰ [[ثانیه]] است که چیزی معادل ۱۰ تا ۱۱ دقیقه است.<ref dir=ltr>{{پک|Sonzogni|ک=Interactive Chart of Nuclides|زبان=en}}</ref>

=== راهنمای نشانه‌ها ===
{| class="wikitable"
|-
! style="background: #f0dc82|رنگ
! style="background: #f0dc82| پایداری نسبت به دیگر ایزوتوپ‌ها
|-
| style="background: #98FB98;" |
| ایزوتوپ نسبتاً پایدار (نیمه عمر بیش از ۱ دقیقه)
|-
| style="background: #ffdead;" |
| ایزوتوپ نسبتاً ناپایدار (نیمه عمر بیش از ۱ ثانیه)
|-
| style="background: #ffc0c0;" |
| ایزوتوپ ناپایدار (نیمه عمر بیش از ۱ میلی ثانیه)
|}
{| class="wikitable sortable"
! width="5px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |نماد
! width="5px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[پروتون]]
! width="5px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[نوترون]]
! width="105px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[جرم اتمی|جرم ایزوتوپ]]
! width="102px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[نیمه‌عمر]]
! width="100px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[حالت واپاشی]]
! width="110px" style="background-color: rgb(240, 220, 130);" |[[محصول واپاشی]]
|-
| style="background-color:#ffc0c0" |<sup href="آیوپاک">۲۷۲</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۶۱
|۲۷۲٫۱۵۳۲۷{{چر}}(۲۵){{چر}}{{سخ}}<ref group="یادداشت">اعداد داخل پرانتز میزان خطای اعداد می‌باشد. برای مثال در «(۱۳‎(۵ میلی ثانیه» خطای نیمه‌عمر باعث می‌شود که میزان نیمه‌عمر از ۸ تا ۱۸ متغیر باشد و در «۲٫۸{{چر}}(۴){{چر}} ثانیه» میزان نیمه‌عمر از ۲٫۴ تا ۳٫۲ متغیر می‌باشد.</ref>
|۳٫۸ [[میلی‌ثانیه|میلی ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup href="بیسموت">۲۶۸</sup>Mt]]
|-
| style="background-color:#ffc0c0" |<sup>۲۷۴</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۶۳
|۲۷۴٫۱۵۵۲۵{{چر}}(۱۹){{چر}}
|۶٫۴ [[میلی‌ثانیه|میلی ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup resource="پرونده:Wilhelm Röntgen.jpg" alt="جایگزین=ویلهلم رونتگن" height width>۲۷۰</sup>Mt]]
|-
| style="background-color:#ffc0c0" |<sup>۲۷۸</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۶۷
|۲۷۸٫۱۶۱۴۹{{چر}}(۳۸){{چر}}
|۴٫۲ [[میلی‌ثانیه|میلی ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup>۲۷۴</sup>Mt]]
|-
| style="background-color:#ffc0c0" |<sup href="آیوپاک">۲۷۹</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۶۸
|۲۷۹٫۱۶۲۷۲{{چر}}(۵۱){{چر}}
|۰٫۱۷ [[ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup href="رآکتور هسته‌ای">۲۷۵</sup>Mt]]
|-
| style="background-color:#ffdead" |<sup>۲۸۰</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۶۹
|۲۸۰٫۱۶۵۱۴{{چر}}(۶۱){{چر}}
|۳٫۶ [[ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup>۲۷۶</sup>Mt]]
|-
| rowspan="2" style="background-color:#ffdead" |<sup href="رده:عناصر مصنوعی">۲۸۱</sup>Rg
| rowspan="2" |۱۱۱
| rowspan="2" |۱۷۰
| rowspan="2" |۲۸۱٫۱۶۶۳۶{{چر}}(۸۹){{چر}}
| rowspan="2" |۱۷ [[ثانیه]]
|[[شکافت خود به خود|<math display="block" id="واپاشی آلفا">{SF (90%)}</math>]]
| rowspan="2" |نامشخص
|-
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="واپاشی آلفا">\alpha {(10%)}</math>]]
|-
|style="background-color:#98FB98" |<sup>۲۸۲</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۷۱
|۲۸۲٫۱۶۹۱۲{{چر}}(۷۲){{چر}}
|۱۰۰ [[ثانیه]]
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup>۲۷۸</sup>Mt]]
|-
|style="background-color:#98FB98" |<sup>۲۸۶</sup>Rg
|۱۱۱
|۱۷۵
|۲۸۶؟<ref group="یادداشت">«؟» نشانگر این است که چندین رقم برای موضوع مطرح شده و ارقام با یکدیگر اختلاف دارند. در اینجا رقمی که دفعات بیشتری تکرار شده یا دقیق‌تر بوده قرار داده شده‌است.</ref>
|۶۴۰ [[ثانیه]]؟
|[[واپاشی آلفا|<math display="block" id="شکافت خود به خودی">\alpha</math>]]
|[[ایزوتوپ‌های مایتنریم|<sup>۲۸۲</sup>Mt]]
|}

=== طول عمر ایزوتوپ‌ها ===
تمامی ایزوتوپ‌های رونتگنیم به‌شدت [[ایزوتوپ پایدار|ناپایدار]] و [[واپاشی هسته‌ای|پرتوزا]] هستند. به‌طور کلی ایزوتوپ‌های سنگین‌تر از ایزوتوپ‌های سبک‌ترِ آن، پایدارتر هستند. پایدارترین ایزوتوپ شناخته‌شدهٔ رونتگنیم، رونتگنیم-۲۸۶ (سنگین‌ترین ایزوتوپ تأیید شده) است که نیمه‌عمری معادل ۱۰٫۷ دقیقه دارد؛ ولی از آنجایی که تحقیقات بر روی این ایزوتوپ ادامه دارد، برخی همچنان رونتگنیم-۲۸۲ را به عنوان پایدارترین ایزوتوپ می‌شناسند. به غیر از رونتگنیم-۲۸۶، رونتگنیم-۲۸۳ نیز از رونتگنیم-۲۸۲ —با نیمه‌عمری معادل ۵٫۳ دقیقه— پایدارتر است؛ ولی این ایزوتوپ هم به‌طور کامل شناخته نشده و تا به امروز تأیید نشده‌است. همچنین گزارش شده که دو ایزوتوپ رونتگنیم-۲۸۰ و رونتگنیم-۲۸۱ نیمه‌عمرهایی بیشتر از یک ثانیه داشته باشند. به جز ایزوتوپ‌های مذکور بقیه ایزوتوپ‌ها آنقدر ناپایدارند که نیمه‌عمر آن‌ها را با میلی‌ثانیه می‌سنجند.<ref dir=ltr>{{پک|Sonzogni|ک=Interactive Chart of Nuclides|زبان=en}}</ref> پیش‌بینی شده که ایزوتوپ ناشناخته رونتگنیم-۲۸۷ پایدارترین و تنها ایزوتوپ رونتگنیم باشد که با [[واپاشی بتا]] تجزیه می‌شود.<ref dir=ltr>{{پک|Nie|2005|ف=Charge radii of β-stable nuclei|ک=Modern Physics Letters|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Sonzogni|ک=Interactive Chart of Nuclides|زبان=en}}</ref> همچنین پیش‌بینی شده که ایزوتوپ ناشناختهٔ رونتگنیم-۲۷۷ نیمه‌عمری معادل ۱ ثانیه داشته باشد.

هرچند که در دیگر موارد، این چنین پیش‌بینی‌ها در رابطه با نیمه‌عمر با واقعیت تفاوت زیادی داشته‌اند همچون ۳ ایزوتوپ رونتگنیم-۲۸۲، رونتگنیم-۲۸۱ و رونتگنیم-۲۷۸ که نیمه‌عمرهای پیش‌بینی‌شده برای آنها ۱ ثانیه، ۱ دقیقه و ۴ دقیقه بود ولی بعد از سنتز شدن مشخص شد که نیمه‌عمرهایشان به ترتیب ۲ دقیقه، ۱۷ ثانیه و ۴ [[میلی ثانیه]] بوده‌است. چنین پیش‌بینی‌هایی در مورد رونتگنیم-۲۸۳ ناشناخته هم وجود داشت که نیمه‌عمر آن را حدود ۱۰ دقیقه تخمین می‌زد اما امروزه مشخص شده که نیمه‌عمرش حدود ۵ دقیقه خواهد بود.<ref dir="ltr">{{پک|Sonzogni|ک=Interactive Chart of Nuclides|زبان=en}}</ref>

== خواص پیش‌بینی‌شده ==
[[پرونده:Elektronskal 111.png|جایگزین=لایه‌های الکترونی رونتگنیم|راست|بندانگشتی|213x213پیکسل|لایه‌های الکترونی رونتگنیم]]

=== خواص شیمیایی ===
رونتگنیم نهمین عضو سری ۶d [[فلز واسطه|فلزات واسطه]] است. از آنجایی که مشخص شده [[کوپرنیسیم]]{{efn|Copernicium}} (عنصر ۱۱۲) عضو [[گروه ۱۲ جدول تناوبی]] و [[فلزات پس‌واسطه|فلزات پس واسطه]] است؛ پیش‌بینی می‌شود که عناصر از [[رادرفوردیم]]{{efn|Rutherfordium}} تا رونتگنیم چهارمین دورهٔ فلزات واسطه را تشکیل دهند.<ref dir=ltr>{{پک|Griffith|2008|ف=The Periodic Table|ک=Platinum Metals Review|زبان=en}}</ref> محاسبات انجام شده روی [[انرژی یونش|انرژی‌های یونشی]] و [[شعاع اتمی]] رونتگنیم، خواص آن را تا حدود زیادی شبیه به [[طلا]]{{efn|Gold}} جلوه می‌دهد؛ و این بدان معنا است که خواص شیمیایی رونتگنیم به دیگر [[گروه ۱۱ جدول تناوبی|عناصر گروه ۱۱]] تا حدودی شبیه است؛ هرچند که در برخی موارد اختلافات چشم‌گیری با این عناصر دارد.

پیش‌بینی می‌شود که رونتگنیم یک «[[فلزات نجیب|فلز نجیب]]» باشد. انرژی یونش آن ۱۰۲۰ کیلوژول بر [[مول]] تخمین زده شده، که با گاز [[رادون]] تقریباً برابری می‌کند؛<ref dir=ltr>{{پک|Hoffman|2006|ف=Transactinides and the future elements|ک=Springer Science+Business Media|زبان=en}}</ref> و تنها فلزی که از آن «نجیب‌تر» است کوپرنیسیم می‌باشد.<ref dir=ltr>{{پک|Hoffman|2006|ف=Transactinides and the future elements|ک=Springer Science+Business Media|زبان=en}}</ref> پیش‌بینی می‌شود که [[عدد اکسایش]] رونتگنیم دو عدد پایدار ۵+ و ۳+ به همراه ۱+ ناپایدار باشد. پیش‌بینی شده که ۳+ در بین اعداد اکسایش رونتگنیم، پایدارترین آنها باشد. به نظر می‌رسد که واکنش پذیری رونتگنیم(III) به [[کلرید طلا (III)|طلا(III)]] شبیه باشد و همین آن را در واکنش با [[مواد شیمیایی]] بسیاری پایدار می‌کند. طلا به دلیل اثرات نسبیتی یک حالت ۱- پایدار تشکیل می‌دهد و پیش‌بینی می‌شود که رونتگنیم هم این‌گونه رفتار کند. پیش‌بینی می‌شود رونتگنیم [[الکترون‌خواهی|آفنیته‌ای]] معادل ۱٫۶ [[الکترون‌ولت|الکترون ولت]] داشته باشد؛ که در مقایسه با طلا —با رقم ۲٫۳ [[الکترون‌ولت|الکترون ولت]]— بسیار کمتر است؛ پس بیشتر ترکیبات رونتگنیم یا تشکیل نخواهند شد یا در صورت تشکیل، بسیار ناپایدار خواهند بود. اوربیتال‌های ۶d در عناصر پایانی سری چهارم فلزات واسطه ناپایدارند؛ که موجب افزایش عدد اکسایش رونتگنیم، به رونتگنیم(V) می‌شود که نسبت به [[فلورید طلا (V)|طلا(V)]] واکنش‌پذیری کمتری دارد؛ با وجود تمامی این موارد پیش‌بینی می‌شود که دستیابی به ترکیباتی پایدار از رونتگنیم کاری بسیار سخت باشد.<ref dir=ltr>{{پک|Seth|1998|ف=The chemistry of the superheavy elements|ک=J. Chem. Phys|رف=The chemistry|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Seth|1998|ف=The Stability of the Oxidation State +4|ک=Angew. Chem. Int. Ed. Engl|رف=The Stability|زبان=en}}</ref>

خواص پیش‌بینی‌شدهٔ رونتگنیم توجه بیشتری نسبت به دو عنصر قبلی خود یعنی [[مایتنریم]]{{Efn|Meitnerium}} و [[دارمشتادیم]]{{Efn|Darmstadtium}} دریافت کرده زیرا پیش‌بینی می‌شود که ظرفیت [[لایه الکترونی|لایهٔ الکترونی ۷s]] در رونتگنیم پر است. محاسبات بر روی یون Rg[[هیدروژن|H]] نشان داده که پیوند بین دو [[مولکول]] رونتگنیم و [[هیدروژن]]{{Efn|Hydrogen}} بسیار قوی است. در مورد ترکیبات [[طلا|Au]]X و RgX —در حالی که [[فلوئور|F]]، [[کلر|Cl]]، [[برم|Br]]، [[اکسیژن|O]]، [[طلا|Au]] =X یا Rg باشد— مطالعاتی صورت گرفته‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Liu|van Wüllen|1999|ک=Spectroscopic constants of gold and eka-gold|ف=J. Chem. Phys|زبان=en}}</ref> پیش‌بینی شده که <sup>+</sup>Rg فلزی بسیار نرم و حتی نرم‌تر از <sup>+</sup>Au باشد؛ هرچند که مشخص نیست که آیا خواص آن اسیدی یا یا بازیست.<ref dir=ltr>{{پک|Thayer|2010|ف=Relativistic Effects|ک=Relativistic Methods for Chemists|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Hancock|Bartolotti|Kaltsoyannis|24 November 2006|ف=Density Functional|ک=Inorg. Chem|زبان=en}}</ref> در [[محلول آبی|محلول‌های آبی]] یون یک بار مثبت آن، <sup>+</sup>[Rg(H<sub>۲</sub>O)<sub>۲</sub>] تشکیل می‌شود که در آن یک [[پیوند یگانه]] بین رونتگنیم و اکسیژن به طول ۲۰۷٫۱ [[پیکومتر]] شکل می‌گیرد. همچنین پیش‌بینی شده که رونتگنیم با [[آمونیاک]]{{efn|Ammonia}}، [[سولفید هیدروژن]]{{efn|Hydrogen sulfide}} و [[فسفین]]{{efn|Phosphine}} تشکیل [[کمپلکس شیمیایی|کمپلکس]] دهد.

=== خواص فیزیکی و اتمی ===
[[پرونده:Image-Metal-reflectance.png|جایگزین=ضریب بازتاب آینه‌های ساخته‌شده از آلومینیوم (Al)، نقره (Ag) و طلا (Au)|بندانگشتی|ضریب بازتاب آینه‌های ساخته‌شده از [[آلومینیم|آلومینیوم]] (Al)، [[نقره]] (Ag) و [[طلا]] (Au)]]
پیش‌بینی می‌شود که رونتگنیم به دلیل داشتن [[دستگاه بلوری مکعبی]] خود تحت شرایط عادی جامد باشد. پیش‌بینی شده که به علت [[اثرات نسبیتی]]، رونتگنیم فلزی بسیار سنگین با [[چگالی]] ۲۸٫۷ [[گرم]] بر [[سانتیمتر مکعب|سانتی‌متر مکعب]] می‌باشد؛ که در مقایسه سنگین‌ترین فلزی که تا به حال شناخته شده، [[اسمیم]]{{efn|Osmium}}، که دارای چگالی ۲۲٫۶۱ گرم بر سانتی‌متر مکعب است، بیشتر است. پیش‌بینی شده که [[شعاع اتمی]] رونتگنیم ۱۳۸ [[پیکومتر]] باشد.<ref dir=ltr>{{پک|Düllmann|2012|ف=Superheavy elements at GSI|ک=Radiochimica Acta|زبان=en}}</ref>
[[پرونده:Ag-Au-Cu-colours-english.svg|راست|بندانگشتی|160x160پیکسل|رنگ‌های گوناگون آلیاژهای [[نقره]]-[[طلا]]-[[مس]]]]
عناصر پایدار [[گروه ۱۱ جدول تناوبی|گروه ۱۱]] یعنی [[مس]]{{efn|Copper}}، [[نقره]]{{efn|Silver}} و [[طلا]] همگی [[آرایش الکترونی]] لایه آخرشان به شکل ''n''d<sup>۱۰</sup>(''n''+1)s<sup>۱</sup> است؛ که در حالت برانگیختگی آن‌ها به این شکل ''n''d<sup>۹</sup>(''n''+1)s<sup>۲</sup> درمی‌آید و همین اختلاف موجب تولید انرژی می‌شود. در [[مس]] این اختلاف انرژی بین [[حالت پایه]] و [[حالت برانگیخته|برانگیخته]] به کمترین حد خود می‌رسد و در نتیجه موجب می‌شود که فلز قرمز رنگ به نظر می‌رسد. برای نقره این اختلاف انرژی بیشتر می‌شود و در نتیجه فلز نقره‌ای رنگ به نظر می‌رسد؛ ولی در مورد طلا با افزایش عدد اتمی به دلیل اثرات نسبیتی، [[حالت برانگیخته]] پایدارتر می‌شود و در نتیجه اختلاف انرژی، نسبت به نقره، تغییر چندانی نمی‌کند. همین پدیده، روشنگر آن است که طلا در واقع نقره‌ای رنگ است اما به دلیل اثرات نسبیتی رنگ آن، طلایی به نظر می‌رسد. پیش‌بینی شده که الکترون‌های لایه آخر رونتگنیم ۶d<sup>۱۰</sup>۷s<sup>۱</sup> که حالت برانگیخته‌اش طبق این با ۶d<sup>۹</sup>۷s<sup>۲</sup> برابر است. اختلاف انرژی بین حالت پایه و برانگیخته برای رونتگنیم شبیه به نقره است که احتمالات مبنی بر این که رونتگنیم نیز نقره‌ای رنگ باشد را قوی‌تر می‌کند.<ref dir=ltr>{{پک|Düllmann|2012|ف=Superheavy elements at GSI|ک=Radiochimica Acta|زبان=en}}</ref>
{{multiple image
| align     = وسط

| image1    = Gold-crystals.jpg
| width1    = ۱۵۰
| caption1  = طلا

| image2    = Silver_crystal.jpg
| width2    = ۱۲۴
| caption2  = نقره

| image3    = NatCopper.jpg
| width3    = ۱۰۳
| caption3  = مس
}}

== شیمی آزمایشگاهی ==
به دلیل واکنش‌پذیری کم ایزوتوپ‌ها، هیچ مطالعهٔ قطعیی دربارهٔ خواص شیمیایی رونتگنیم تا به حال منتشر نشده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Düllmann|2012|ف=Superheavy elements at GSI|ک=Radiochimica Acta|زبان=en}}</ref> برای انجام مطالعات بر روی یک [[عنصرهای فرااورانیم|عنصر فرااورانیمی]]؛ باید حداقل چهار اتم با نیمه‌عمرهای بیش از یک ثانیه مورد بررسی قرار گیرد و در طول مطالعه حداقل یک اتم از عنصر در هفته سنتز شود.<ref dir=ltr>{{پک|Griffith|2008|ف=The Periodic Table|ک=Platinum Metals Review|زبان=en}}</ref> رونتگنیم-۲۸۲ نیمه‌عمری معادل ۱۰۰ ثانیه دارد که برای انجام مطالعات کافی است؛ ولی مشکل میزان تولید رونتگنیم است؛ تولید رونتگنیم هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد و همین خطای آزمایش را زیاد می‌کند. جداسازی و شناسایی باید به‌طور مداوم تکرار شود تا دستگاه‌های پیشرفته بر فاز گازی و محلول‌های آن آزمایش انجام دهند. با وجود طرح فرضیه‌هایی مبنی بر تأثیرات نسبیتی بر روی پر شدن آخرین [[لایه الکترونی]]، بر آزمایش‌ها روی رونتگنیم به اندازه عناصر دیگر همچون [[کوپرنیسیم]]{{efn|Copernicium}} و [[لیورموریوم|لیورموریم]]{{efn|Livermorium}} تمرکز نشده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Düllmann|2012|ف=Superheavy elements at GSI|ک=Radiochimica Acta|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Eichler|2013|ف=First foot prints of chemistry|ک=Journal of Physics|زبان=en}}</ref> رونتگنیم-۲۸۱ و رونتگنیم-۲۸۰ نیز برای این آزمایش‌ها مناسب هستند و پیش‌بینی شده که به عنوان محصولات واپاشی دو ایزوتوپ [[مسکوویم]]{{efn|Moscovium}} یعنی مسکوویم-۲۸۸ و مسکوویم-۲۸۹<ref dir=ltr>{{پک|Moody|2013|ف=Synthesis of Superheavy Elements|ک=The Chemistry of Superheavy Elements|ص=۸–۲۴|زبان=en}}</ref> تولید شوند؛ که بستری مناسب برای آزمایش‌های آینده را فراهم می‌کند.

== واژه‌نامه ==
{{چپ‌چین}}
{{notelist|3}}
{{پایان چپ‌چین}}

== جستارهای وابسته ==
{{Div col|cols=۶}}
* [[عنصر مصنوعی|عناصر مصنوعی]]
* [[عنصر (شیمی)|عناصر شیمیایی]]
* [[فلز واسطه|فلزات واسطه]]
* [[عنصر فوق سنگین|عناصر فوق سنگین]]
* [[عنصرهای فرااورانیم|عناصر فرااورانیم]]
* [[جزیره پایداری]]
{{Div col end}}

== یادداشت‌ها ==
<references group="یادداشت"/>

== پانویس ==
{{چپ‌چین|کلاس=بی‌حاشیه}}
{{پانویس|۲}}
{{پایان چپ‌چین}}

== منابع ==
{{چپ‌چین}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Barber|نام خانوادگی۸=Wapstra|doi=10.1351/pac199365081757|صفحه=1757|دوره=8|شماره=65|ژورنال=Pure and Applied Chemistry|عنوان=Discovery of the transfermium elements. Part II: Introduction to discovery profiles. Part III: Discovery profiles of the transfermium elements|سال=1991|نام۹=D. H.|نام خانوادگی۹=Wilkinson|نام۸=A. P.|نام۷=I.|نام=R. C.|نام خانوادگی۷=Ulehla|نام۶=M.|نام خانوادگی۶=Sakai|نام۵=M.|نام خانوادگی۵=Lefort|نام۴=Y. P.|نام خانوادگی۴=Jeannin|نام3=A. Z.|نام خانوادگی۳=Hrynkiewicz|نام2=N. N.|نام خانوادگی۲=Greenwood|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Chatt|نام=J.|سال=1979|عنوان=Recommendations for the naming of elements of atomic numbers greater than 100|ژورنال=Pure and Applied Chemistry|شماره=51|دوره=2|صفحه=381–384|doi=10.1351/pac197951020381|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Corish|نام=J.|نام خانوادگی۲=Rosenblatt|نام۲=G. M.|سال=2004|عنوان=Name and symbol of the element with atomic number 111|پیوند=http://iupac.org/publications/pac/2004/pdf/7612x2101.pdf|ژورنال=Pure Appl. Chem.|شماره=76|دوره=12|صفحه=2101–2103|doi=10.1351/pac200476122101|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/71Fx6JYq3|تاریخ بایگانی=28 July 2018|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Düllmann|نام=Christoph E.|سال=2012|عنوان=Superheavy elements at GSI: a broad research program with element 114 in the focus of physics and chemistry|ژورنال=Radiochimica Acta|شماره=100|دوره=2|صفحه=67–74|doi=10.1524/ract.2011.1842|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Eichler|نام=Robert|سال=2013|عنوان=First foot prints of chemistry on the shore of the Island of Superheavy Elements|پیوند=https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1212/1212.4292.pdf|ژورنال=Journal of Physics: Conference Series|ناشر=IOP Science|شماره=420|دوره=1|صفحه=012003|arxiv=1212.4292|doi=10.1088/1742-6596/420/1/012003|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/71Fx7EM8g|تاریخ بایگانی=28 July 2018|تاریخ دسترسی=11 September 2014|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Griffith|نام=W. P.|سال=2008|عنوان=The Periodic Table and the Platinum Group Metals|ژورنال=Platinum Metals Review|شماره=52|دوره=2|صفحه=114–119|doi=10.1595/147106708X297486|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Hancock|نام=Robert D.|نام خانوادگی۲=Bartolotti|نام۲=Libero J.|نام خانوادگی۳=Kaltsoyannis|نام۳=Nikolas|سال=24 November 2006|عنوان=Density Functional Theory-Based Prediction of Some Aqueous-Phase Chemistry of Superheavy Element 111. Roentgenium(I) Is the 'Softest' Metal Ion|ژورنال=Inorg. Chem.|شماره=45|دوره=26|صفحه=10780–5|doi=10.1021/ic061282s|pmid=17173436|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Hofmann|نام خانوادگی۲۶=Runke|نام۳۰=H. J.|نام خانوادگی۲۹=Scheidenberger|نام۲۹=C.|نام خانوادگی۲۸=Saro|نام۲۸=S.|نام خانوادگی۲۷=Rykaczewski|نام۲۷=K. P.|نام۲۶=J.|نام۳۱=D. A.|نام خانوادگی۲۵=Roberto|نام۲۵=J. B.|نام خانوادگی۲۴=Popeko|نام۲۴=A. G.|نام خانوادگی۲۳=Nishio|نام۲۳=K.|نام خانوادگی۲۲=Morita|نام خانوادگی۳۰=Schött|نام خانوادگی۳۱=Shaughnessy|نام خانوادگی۲۱=Moody|نام۳۷=A. V.|doi=10.1140/epja/i2016-16180-4|دوره=52|شماره=2016|ژورنال=The European Physics Journal A|عنوان=Review of even element super-heavy nuclei and search for element 120|سال=2016|نام خانوادگی۳۷=Yeremin|نام خانوادگی۳۶=Uusitalo|نام۳۲=M. A.|نام۳۶=J.|نام خانوادگی۳۵=Trautmann|نام۳۵=N.|نام خانوادگی۳۴=Tinschert|نام۳۴=K.|نام خانوادگی۳۳=Thörle-Popiesch|نام۳۳=P.|نام خانوادگی۳۲=Stoyer|نام۲۲=K.|نام۲۱=K. J.|نام=S.|نام۶=S.|نام خانوادگی۹=Dahl|نام۹=L.|نام خانوادگی۸=Burkhard|نام۸=H. G.|نام خانوادگی۷=Barth|نام۷=W.|نام خانوادگی۶=Antalic|نام خانوادگی۵=Münzenberg|نام خانوادگی۱۰=Eberhardt|نام۵=G.|نام خانوادگی۴=Maurer|نام۴=J.|نام خانوادگی۳=Mann|نام۳=R.|نام۲=S.|نام خانوادگی۲=Heinz|نام۱۰=K.|نام۱۱=R.|نام خانوادگی۲۰=Miller|نام خانوادگی۱۶=Kojouharov|نام۲۰=D.|نام خانوادگی۱۹=Miernik|نام۱۹=K.|نام خانوادگی۱۸=Lommel|نام۱۸=B.|نام خانوادگی۱۷=Lang|نام۱۷=R.|نام۱۶=I.|نام خانوادگی۱۱=Grzywacz|نام خانوادگی۱۵=Kindler|نام۱۵=B.|نام خانوادگی۱۴=Kenneally|نام۱۴=J. M.|نام خانوادگی۱۳=Henderson|نام۱۳=R. A.|نام خانوادگی۱۲=Hamilton|نام۱۲=J. H.|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Hofmann|نام۱۲=A. G.|صفحه=147–157|doi=10.1140/epja/i2001-10119-x|نام خانوادگی۱۰=Lommel|نام۱۰=B.|نام خانوادگی۱۱=Mann|نام۱۱=R.|نام خانوادگی۱۲=Popeko|نام خانوادگی۱۳=Reshitko|شماره=14|نام۱۳=S.|نام خانوادگی۱۴=Śaro|نام۱۴=S.|نام خانوادگی۱۵=Uusitalo|نام۱۵=J.|نام خانوادگی۱۶=Yeremin|نام۱۶=A. V.|دوره=2|ژورنال=European Physical Journal A|نام=S.|نام۵=S.|نام خانوادگی۲=Heßberger|نام۲=F. P.|نام خانوادگی۳=Ackermann|نام۳=D.|نام خانوادگی۴=Münzenberg|نام۴=G.|نام خانوادگی۵=Antalic|نام خانوادگی۶=Cagarda|عنوان=New results on elements 111 and 112|نام۶=P.|نام خانوادگی۷=Kindler|نام۷=B.|نام خانوادگی۸=Kojouharova|نام۸=J.|نام خانوادگی۹=Leino|نام۹=M.|سال=2002|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Hofmann|نام۹=A. V.|نام۶=G.|نام خانوادگی۷=Schött|نام۷=H. J.|نام خانوادگی۸=Popeko|نام۸=A. G.|نام خانوادگی۹=Yeremin|نام خانوادگی۱۰=Andreyev|نام۵=H.|نام۱۰=A. N.|نام خانوادگی۱۱=Saro|نام۱۱=S.|نام خانوادگی۱۲=Janik|نام۱۲=R.|نام خانوادگی۱۳=Leino|نام۱۳=M.|نام خانوادگی۶=Münzenberg|نام خانوادگی۵=Folger|نام=S.|صفحه=281–282|عنوان=The new element 111|ژورنال=Zeitschrift für Physik A Hadrons and Nuclei|شماره=350|ناشر=|تاریخ=December 1995|سال=1995|doi=|نام۴=P.|پیوند=https://link.springer.com/article/10.1007/BF01291182|تاریخ دسترسی=|نام خانوادگی۲=Ninov|نام۲=V.|نام خانوادگی۳=Heßberger|نام۳=F. P.|نام خانوادگی۴=Armbruster|زبان=en}}
* {{یادکرد خبر|پیوند=https://repository.gsi.de/record/53531/files/GSI-Report-2001-1.pdf|عنوان=New results on element 111 and 112|author=Hofmann|ناشر=GSI report 2000|تاریخ دسترسی=21 April 2018|صفحه=1–2|display-authors=etal|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Karol|پیوند=http://iupac.org/publications/pac/2003/pdf/7510x1601.pdf|تاریخ بایگانی=28 July 2018|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/71Fx5r1kp|doi=10.1351/pac200375101601|صفحه=1601–1611|دوره=10|شماره=75|ژورنال=Pure Appl. Chem.|عنوان=On the claims for discovery of elements 110, 111, 112, 114, 116, and 118|نام=P. J.|سال=2003|نام۴=E.|نام خانوادگی۴=Vogt|نام۳=B. W.|نام خانوادگی۳=Petley|نام۲=H.|نام خانوادگی۲=Nakahara|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Karol|پیوند=http://iupac.org/publications/pac/2001/pdf/7306x0959.pdf|تاریخ بایگانی=28 July 2018|پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/71Fx4rLg1|doi=10.1351/pac200173060959|صفحه=959–967|دوره=6|شماره=73|ژورنال=Pure Appl. Chem.|عنوان=On the discovery of the elements 110–112|نام=P. J.|سال=2001|نام۴=E.|نام خانوادگی۴=Vogt|نام۳=B. W.|نام خانوادگی۳=Petley|نام۲=H.|نام خانوادگی۲=Nakahara|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Khuyagbaatar|نام=J.|نام خانوادگی۲=Yakushev|نام۲=A.|نام خانوادگی۳=Düllmann|نام۳=Ch. E.|عنوان=<sup>48</sup>Ca+<sup>249</sup>Bk Fusion Reaction Leading to Element Z=117: Long-Lived α-Decaying <sup>270</sup>Db and Discovery of <sup>266</sup>Lr|ژورنال=Physical Review Letters|شماره=112|دوره=17|صفحه=172501|سال=2014|doi=10.1103/PhysRevLett.112.172501|پیوند=http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.112.172501|pmid=24836239|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Liu|نام=W.|نام خانوادگی۲=van Wüllen|نام۲=C.|تاریخ=1999|عنوان=Spectroscopic constants of gold and eka-gold (element 111) diatomic compounds: The importance of spin–orbit coupling|ژورنال=J. Chem. Phys.|شماره=110|دوره=8|صفحه=3730–5|bibcode=1999JChPh.110.3730L|doi=10.1063/1.478237|زبان=en}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=The Chemistry of Superheavy Elements|نام خانوادگی=Moody|نام=Kenton J.|سال=2013|ناشر=Springer Science & Business Media|isbn=978-3-642-37466-1|نام خانوادگی ویراستار=Schädel|نام ویراستار=Matthias|نام خانوادگی ویراستار۲=Shaughnessy|نام ویراستار۲=Dawn|edition=2nd|فصل=Synthesis of Superheavy Elements|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Nie|نام=G. K.|سال=2005|عنوان=Charge radii of β-stable nuclei|ژورنال=Modern Physics Letters A|شماره=21|دوره=24|صفحه=1889–1900|arxiv=nucl-th/0512023|bibcode=2006MPLA...21.1889N|doi=10.1142/S0217732306020226|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Oganessian|نام۲۵=M. V.|نام۲۸=V. G.|نام خانوادگی۲۸=Subbotin|نام۲۷=N. J.|نام خانوادگی۲۷=Stoyer|نام۲۶=M. A.|نام خانوادگی۲۶=Stoyer|نام خانوادگی۲۵=Shumeiko|نام۲۹=A. M.|نام۲۴=I. V.|نام خانوادگی۲۴=Shirokovsky|نام۲۳=D. A.|نام خانوادگی۲۳=Shaughnessy|نام۲۲=R. N.|نام خانوادگی۲۲=Sagaidak|نام۲۱=K. P.|نام خانوادگی۲۹=Sukhov|نام خانوادگی۳۰=Tsyganov|نام۲۰=M. A.|ناشر=American Physical Society|doi=10.1103/PhysRevC.87.054621|bibcode=2013PhRvC..87e4621O|سال=2013|id=054621|دوره=5|شماره=87|ژورنال=Physical Review C|نام۳۰=Yu. S.|عنوان=Experimental studies of the <sup>249</sup>Bk + <sup>48</sup>Ca reaction including decay properties and excitation function for isotopes of element 117, and discovery of the new isotope <sup>277</sup>Mt|نام۳۳=G. K.|نام خانوادگی۳۳=Vostokin|نام۳۲=A. A.|نام خانوادگی۳۲=Voinov|نام۳۱=Vladimir K.|نام خانوادگی۳۱=Utyonkov|نام خانوادگی۲۱=Rykaczewski|نام خانوادگی۲۰=Ryabinin|نام=Yuri Ts.|نام خانوادگی۶=Dmitriev|نام خانوادگی۹=Gostic|نام۸=K.|نام خانوادگی۸=Felker|نام۷=J.|نام خانوادگی۷=Ezold|نام۶=S. N.|نام۵=R. A.|نام خانوادگی۱۰=Grzywacz|نام خانوادگی۵=Boll|نام۴=J.|نام خانوادگی۴=Binder|نام۳=C.|نام خانوادگی۳=Alexander|نام۲=F. Sh.|نام خانوادگی۲=Abdullin|نام۹=J. M.|نام۱۰=R. K.|نام۱۹=J. B.|نام۱۵=D.|نام خانوادگی۱۹=Roberto|نام۱۸=A. V.|نام خانوادگی۱۸=Ramayya|نام۱۷=A. N.|نام خانوادگی۱۷=Polyakov|نام۱۶=K. J.|نام خانوادگی۱۶=Moody|نام خانوادگی۱۵=Miller|نام خانوادگی۱۱=Hamilton|نام۱۴=K.|نام خانوادگی۱۴=Miernik|نام۱۳=M. G.|نام خانوادگی۱۳=Itkis|نام۱۲=R. A.|نام خانوادگی۱۲=Henderson|نام۱۱=J. H.|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|doi=10.1103/PhysRevB.84.113104|عنوان=First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals|سال=2011|نام خانوادگی=Östlin|نام=A.|نام خانوادگی۲=Vitos|نام۲=L.|ژورنال=Physical Review B|شماره=84|دوره=11|bibcode=2011PhRvB..84k3104O|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Seth|عنوان=The chemistry of the superheavy elements. II. The stability of high oxidation states in group 11 elements: Relativistic coupled cluster calculations for the di-, tetra- and hexafluoro metallates of Cu, Ag, Au, and element 111|doi=10.1063/1.476993|bibcode=1998JChPh.109.3935S|ref=The chemistry|صفحه=3935–43|دوره=10|شماره=109|ژورنال=J. Chem. Phys.|سال=1998|نام=M.|نام۵=M.|نام خانوادگی۵=Pelissier|نام۴=J. -L.|نام خانوادگی۴=Heully|نام۳=P.|نام خانوادگی۳=Schwerdtfeger|نام۲=F.|نام خانوادگی۲=Cooke|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال||نام خانوادگی=Hoffman|نام=Darleane C|نام خانوادگی۲=Lee|نام۲=Diana M.|نام خانوادگی۳=Pershina|نام۳=Valeria|سال=2006|عنوان=Transactinides and the future elements|ژورنال=Springer Science+Business Media|شماره=|دوره=|صفحه=26–4|bibcode=1998JChPh.109.3935S|ISBN=978-1-4020-3555-5|ref={{harvid|Hoffman2006}}|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Seth|نام=M.|نام خانوادگی۲=Faegri|نام۲=K.|نام خانوادگی۳=Schwerdtfeger|نام۳=P.|سال=1998|عنوان=The Stability of the Oxidation State +4 in Group 14 Compounds from Carbon to Element 114|ژورنال=Angew. Chem. Int. Ed. Engl.|شماره=37|دوره=18|صفحه=2493–6|ref=The Stability|doi=10.1002/(SICI)1521-3773(19981002)37:18<2493::AID-ANIE2493>3.0.CO;2-F|زبان=en}}
* {{یادکرد وب|پیوند=http://www.nndc.bnl.gov/chart/reCenter.jsp?z=111&n=170|عنوان=Interactive Chart of Nuclides|تاریخ دسترسی=6 June 2008|ناشر=Brookhaven National Laboratory|نام خانوادگی=Sonzogni|نام=Alejandro|مکان=National Nuclear Data Center|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/71Fx6kbAd?url=http://www.nndc.bnl.gov/chart/reCenter.jsp?z=111|تاریخ بایگانی=28 ژوئیه 2018|زبان=en}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Thayer|نام=John S.|سال=2010|عنوان=Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements|ژورنال=Relativistic Methods for Chemists|صفحه=82|doi=10.1007/978-1-4020-9975-5_2|isbn=978-1-4020-9974-8|زبان=en}}
{{پایان چپ‌چین}}

== پیوند به بیرون ==
{{جعبه پیوند به پروژه‌های خواهر|نویسنده=no|ویکی‌سفر=no|ویکی‌واژه=رونتگنیم|ویکی‌نسک=no|ویکی‌گفتاورد=no|ویکی‌نبشته=no|ویکی‌کتاب=رونتگنیم|ویکی‌انبار=Category:Roentgenium|ویکی‌خبر=no|ویکی‌گونه=no}}
* [https://www.webelements.com/roentgenium/ دانشنامه بریتانیکا - رونتگنیم]
* [https://www.webelements.com/roentgenium/ WebElements.com - رونتگنیم]
* [http://www.packmangroup.com/content/1186/خواص+رونتگنیوم Packmangroup.com - رونتگنیم]

{{نوار درگاه|دانش|شیمی|فیزیک|فناوری هسته‌ای}}

{{عناصر گروه ۱۱}}
{{عناصر شیمیایی}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

[[رده:رونتگنیم]]
[[رده:عناصر شیمیایی]]
[[رده:عناصر مصنوعی]]
[[رده:فلزات واسطه]]